ชีวิตของเรานี้ไม่พลาดด้านใดก็ต้องพลาดด้านหนึ่ง
คนจนก็ทุกข์แบบคนจน คนรวยก็ทุกข์แบบคนรวย
คนเก่งก็ทุกข์แบบคนเก่ง คนโง่ก็ทุกข์แบบคนโง่
ป่วยก็ทุกข์อย่างหนึ่ง ไม่ป่วยก็ทุกข์อีกอย่างหนึ่ง
เพราะถ้าหากเราสามารถข้ามสิ่งอันเป็นคู่ดังกล่าวได้แล้ว
เราทั้งหลายก็คงจะไม่มีโอกาสได้เกิดมาเป็นมนุษย์ เพราะเราคงจะถึงฝั่งแห่งพระนิพพานไปนานแล้ว
แต่ที่เราได้เกิดมานี้ก็เพราะว่า เรายังมีข้อบกพร่องด้านใดด้านหนึ่งอยู่
และเจ้าข้อบกพร่องนี้นั่นเอง ที่จักพาเราเกิด แก่ เจ็บ ตายได้อีกนับชาติไม่ถ้วน...
ความพร่องนี่เองที่เป็นตัว กิเลส ตัณหา ที่ทำให้เราเกิดความ "อยาก "