ปิ๊งแว้บขึ้นมาว่าปัญหาใหญ่ของคนทำงานหลายคนอยู่ที่การคิดอยู่แต่ใน "ปัญหา" แต่ไม่ได้มองหา "วิธีการแก้ไข"
ช่วงสัปดาห์ที่ผ่านมาได้เจอหลายกรณีในภาควิชาที่คิดกันแต่ปัญหาแต่ไม่ได้มองหาวิธีแก้ไขกัน เมื่อคุยเข้าจริงๆ โดยการพยายามให้เขาเปลี่ยนไปคิดหาทางออก เรื่องที่เป็นปัญหากลับไม่ใช่ปัญหาไปเสียนี่
มีแถมว่าเขาคิดว่าเราช่วยแก้ปัญหาให้ ทั้งๆ ที่เขาคิดเองทั้งนั้น แค่ไม่มุ่งอยู่แต่ทุกอย่างเป็นปัญหาไปหมดเท่านั้นเอง โชคดีที่คนเหล่านี้รับฟังความคิดคนอื่น
จะเป็นไปได้ไหมว่าในสถานศึกษาอาจารย์คิด "ปัญหา" เป็นหลัก เลยมีอิทธิพลต่อความคิดอ่านของนักศึกษา แม้ว่าจะจบมาแล้วก็ยังติดอยู่ใน "ปัญหา"
เห็นอาจารย์หลายคนช่างคิด แต่ไม่เคยได้ทำงาน เพราะทุกอย่างเป็นปัญหามากมายหลายประเด็นไปหมด คิดไปก่อนที่จะเริ่มทำงานทั้งนั้น
การเอาเวลาไปคิดแต่ปัญหา แล้วหวาดกลัวปัญหานั้น แต่ไม่ได้ใช้เวลาในการแก้ปัญหา ก็ยิ่งเครียด ก็ยิ่งทำไม่ได้ ก็ยิ่งพายเรืออยู่ในอ่างนั่นเอง
ไม่มีความเห็น