อนุทิน 32084

นานหลายปีมาแล้ว ผู้เขียนได้มีโอกาสร่วมประชุม หารือกับพี่นรินทร์ ในครั้งนั้นมีท่านผศ.ทรรศนีย์ อินทรสุขศรี และพี่ทองแทนได้กรุณาร่วมประชุม เรื่องราวในอดึต ที่คล้ายจะลางเลือนไปบ้างบางขณะตามลีลาชีวิตของครูชนบทที่มี เส้นทางการดำเนินชีวิตโลดแล่นในหลากหลายลีลา

ในครั้งนั้น ชาวยุทธต่างเดินทางมาร่วมแสดงความคิดเห็น ผู้เขียนเป็นเพียงครูตัวเล็กๆ ที่ชอบธรรมชาติ และทำกิจกรรมลดขยะ พร้อมๆไปกับการทำงานด้านสิ่งแวดล้อม จัดอบรม ให้ความรู้เกี่ยวกับการทำน้ำ EMรณรงค์เรื่องน้ำจากโรงงานทำอาหารทะเล น้ำเน่าเหม็น

ณ เวลานั้น มันโดดเดี่ยว ไม่มีเพื่อน และทุกอย่างก็ถูกเก็บไว้ในอาณาจักรของตัวเอง ผู้คนพบความศิวิไลซ์ ในผลิตภัณฑ์ ทันสมัย และทุกอย่างก็ดำเนินไปเหมือนไฟที่โหมเข้ามา แล้วก็เงียบไปแต่มันไม่หายไปจากใจ แม้จะถุฏต่อต้านจากคนวงการอาชีพของตัวเอง  แต่มันไม่เคยเลือนไป...ไม่เคยเลือนไปจากใจ  และวันนี้ นับว่าเป็นนิมิตรหมายดีงามที่ได้เห็นองค์กรต่างๆ หันมาให้ความสำคัญ และสานต่อ แม้ไม่ปรากฏถึงความในอดีต แต่มันก็คือความงามที่ได้ เกิดการนับแม้ไม่ถึง 1 มันพัฒนาขึ้น วันนี้คงได้พูดคุยเรื่องความหลังกับพี่นรินทร์อีก แต่ ไปแล้วไม่เจอ ติดต่อทางโทรศัพท์ จึงได้ความว่าพี่จะมาเมื่อชาติต้องการ