อนุทิน 30615
kmsabai
เขียนเมื่อหมอครับ ผมขอกลับบ้านครับ เพราะว่าที่บ้านไม่มีใครอยู่ ข้าวสารถูกขโมย ไก่ถูกขโมย
...เป็นคำพูดที่ผมรู้สึกอึ้งและสะดุ้งที่สุดเช้านนี้......
คนไข้ท่านนี้มารักษาด้วยปัญหาติดสุราเรื้อรัง หลายคนอาจจะไม่สนใจ ปล่อยผ่าน หรือตีตราว่าขี้เหล้า รักษาอย่างไรก็ไม่หายหรอก มันต้องกลับมากินอีก
แต่ผมแค่ทำตามความเชื่อที่ว่าทุกคนคงไม่อยากติดเหล้า ถ้าเขารู้ เข้าใจและสบายดี....
ผมจึงรับตัวเขาไว้
รักษาตามแนวทางการรักษา 7 วันก็เริ่มดีขึ้น อย่างน้อยตับก็ได้พักบ้าง
สิ่งที่เขาบอกวันนี้ทำให้ผมเสณ้านิดๆ และต้องให้เขากลับบ้าน
การพูดคุยกันวันนี้ทำให้เรารู้ว่า เขาอยู่คนเดียว รับจ้างไปวันๆ ไม่มีญาติ
ผมถามว่า... ตอนนี้มีเงินติดตัวเท่าไหร่ครับ
...ผมมีอยู่ 7.. บาทครับหมอ...
อึ้งมากเหมือนกันครับ(คิดในใจถ้าเรามี 7 บาท เราจะเป็นอย่างไรนะ)
...
..ก็คุยกันไม่อยากให้เขากิน ให้เขาตั้งต้นใหม่ เลิกให้ได้ และมาตามนัด
7 บาทก็มีชีวิตได้ แล้วก็ถามตนเองว่าจะเอาอะไรมากมาย........
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น