ดึกแล้ว วันนี้แปลกๆนึกถึงอดีต ที่ลงใต้ไปที่ตะกั่วป่า หลังสึนามิเกิดได้สามวัน นึกถึงเด็กๆนักเรียนบ้านบางมะรวน ที่ตอนนี้ใกล้ๆโรงเรียนของเขากลายเป็นสุสานฝังศพผู้เสียชีวิต นึกถึงดวงตาของชาวบ้านที่มองเมื่อทราบว่าพระจะจากไปตามวิถีทางแห่งภาระกิจ 22 วัน 22คืนกับภาระกิจซับขัวญพี่น้องชาวใต้ของกองทัพธรรมเมื่อสี่ปีที่แล้ว ที่อำเภอตะกั่วป่า จ.พังงา.. หาสมุดบันทึกเหตุการณ์ที่ข้าพเจ้าบันทึกไว้ไม่เจอ นึกขึ้นได้ ออเราได้มอบให้โยมแม่ไปไว้อ่าน.. ทุกสรรพชิวิตอุบัติขึ้นตามเหตุตามปัจจัย สิ่งทั้งหลายทั้งปวงล้วนมาจากเหตุทั้งสิ้น ไม่มีใครดลบันดาล หรือเกิดขึ้นเอง...ขอให้ทุกชีวิตประสบศานติภาวะเทอญ ..ธรรมรักษา
ไม่มีความเห็น