อนุทิน 29497

กวิน @29365  

รักวัวให้ผูก รักลูกให้ตี (ลูกคือวัว สามีคือพ่อวัว โซ่ (ทอง) คือ อุปกรณ์ที่ใช้ฟาดวัว ไม่ก็ผูก) ถามว่าถ้าเชื่อคนโบราณว่า ลูกคือ โซ่ทอง (คล้องใจพ่อแม่ผู้เป็นวัวถึก) ก็แล้วทำไม สามีบางคนยังไปมี ม้อยเนีย

ม้อยเนีย เป็นภาษาที่กวินคิดขึ้นเองแปลว่า เหมืองทอง เพราะสามี ย่อมมีความโลภ มีทองเส้นเดียวไม่พอ (คนทุกคนมี รัก โลภ โกรธ หลง ควรรู้ให้เท่าทัน) เมื่อมีทองหนึ่งเส้นก็ อยากมี 2 3 4 5 เส้นตามลำดับจนกระทั่ง อยากที่จะมี ม้อยเนีย หรือ เหมืองทองเหมืองใหม่ เหมือนที่ ศิรินทรา นิยากร ร้องเพลง รู้เขาหลอก เอาไว้ว่า "เขาพบบ่อทอง เขาพบบ่อเงิน เขาจะเมินไม่ว่า" ก็ถ้าเชื่อตาม ตรรกะของคนโบราณเมื่อ สามี มี ม้อยเนีย แห่งใหม่ ผลิต โซ่ ทองเส้นใหม่ เขาก็ย่อมรัก โซ่ทองเส้นใหม่นั้นได้ด้วยเหมือนกัน ไอ้โซ่เส้นใหม่ นั้นมันก็ ผูกพ่อวัว ให้อยู่กับ ม้อยเนีย ได้ด้วย นี่คือ ไตรลักษณ์ คาถา ป้องกันความ หลง ของ พอ.นพ.พงษ์ศักดิ์ ตั้งคณา ท่านแนะนำให้ หมวงเลีย (แปลว่าเหมืองทองเหมืองเก่า) ท่องเอาไว้ให้ขึ้นใจก็คือ "สักวันมันต้องทิ้งเรา" การทิ้งในที่นี้มีสองกรณี คือกรณีแรก ทิ้งกันตอนที่ยังเป็นๆ กรณีที่สองคือ ทิ้งเพราะตายจากกัน เมื่อเห็น ถึงหลักไตรลักษณ์ นี้แล้ว ก็จะไม่ยึดมั่นถือมั่นเกิดเป็นความทุกข์ และนำไปสู่ การทะเลาะเบาะแว้ง+กระทำประชดประชันกัน+ประชดชีวิต จนทำให้บรรดาญาติสนิทมิตรสหาย ต้องเป็นห่วง  เมื่อคิดได้ หรือได้คิด ความสันติก็จะบังเกิดมีขึ้นในเรือนใจ