อนุทิน 28148

ฉันรู้จักทางแห่งชีวิตจากตะเกียงของคนหนึ่ง ที่ครั้งหนึ่งเคยนับถือเขาและศรัทธา อย่างคิดว่า เขาคือผู้ชี้นำชีวิตได้ และแล้วเขาคือผู้ที่น่าขยะแขยงที่สุดเท่าที่ใจผู้หญิงคนหนึ่งคิดคำนึงได้ เขาไม่ได้ทำร้ายร่างกายฉันหรอก แต่เขาได้ข่มขืนความคิดของฉันอย่างรุนแรง ฉันไม่ได้คิดรังเกียจเขาตามกระแสผู้ใหญ่ในแวดล้อมเขา ทั้งๆ ที่ที่ผ่านมาคิดเพียงว่า นั่นคือวิถีเขาไม่เกี่ยวกับฉัน แต่เมื่อวิถีนั้นมากระทบกับฉันอย่างรุนแรงและชั่วร้าย ทำให้เข้าใจว่า "รังเกียจทางความคิด" คืออะไร คิดว่าเขาคงรู้ แต่การกระทำคงไม่สามารถเปลี่ยนแปลงเขาได้อีกแล้ว คงเป็นที่ฉันที่จะต้องปรับเปลี่ยนกับความเปลี่ยนแปลงที่ค้นเจอ
มันไม่มีสบู่อะไรที่สามารถล้างใจล้างกายให้สะอาดได้ นอกจากสบู่ที่กลั่นจากภายในจิตใจอันสงบของเราเอง