อนุทิน 24468

พี่ ภูสุภา   @ 176520+6648+183345

176520 คคห. ที่ 10  "ถ้าเราปล่อยใจว่าง ๆ กระจายความรักไปในสายลม ปล่อยความคิดถึง คำนึงหา เกาะละอองเกสรดอกไม้ เรียงร้อยถ้อยคำ ความรู้สึก รอยสัมผัส ฝากไปกับเม็ดฝน หยดน้ำตาที่หยาดนอง ความเหงาเคว้งคว้างอันเคยเกาะกุมหัวใจ อาจจะเบาบาง...จาง... แผ่วเบาบางลงได้"

 6648 "ต้องคิดบวก คิดทะลุล่วง คิดแต่ประโยชน์และคิดให้ถึงแก่น ว่า ความรัก ที่เราวิ่งไขว่คว้า เพื่อตัวเรา ให้เขารักเรา หรือ แผ่ออกไปเฉย ๆ ไม่มีเงื่อนไข รักเพื่อรัก รักเพื่อความสุขแบบที่ได้เกิดมาพบคนที่เรารัก คนที่ใช่เลย แม้เขาไม่ได้เป็นคนหรือ ของ ที่อยู่กับเราตลอดเวลา รักเพื่อรัก ดู ๆ ไม่มีเหตุผล แต่ มันเป็นอย่างนั้นได้จริง ต้องลอง คิด คิด และ ลองทำให้ได้"

183345  คคห. ที่ 33 "พี่เองนะ คุณเอก คิดว่าคงรู้ว่าใครดอดมาแฝงกาย แสดง คคห สำหรับเรื่องนี้ พี่คิดว่า ใครก็ตามที่ยังมีทุกข์จ่อมจมอยู่กับอดีต พิษรัก ..นั่นคือยังเข้าไม่ถึงสัจธรรมแห่งความรัก ความรักแท้ยิ่งใหญ่มาก ๆ ทำให้เรายิ้มได้ทั้งน้ำตา ทำให้เราอดทน ซื่อสัตย์ ไม่ไหวเอนไปตามสิ่งยั่วยวนหรือความสุขสบายอื่น ๆ เรียกว่า เราสองคนถ้ารักกันจริง กัดก้อนเกลือกินกันได้ นั่นเป็นความจริง เป็น"รักแท้" โดยทั่วไป "รักแท้"เพียงครั้งเดียว สัมผัสได้ก็เกินพอแล้ว..เพราะมันมีหลายรสชาติ ทั้งหวานอม ขมกลืน(ขื่น) บางครั้งเราอาจ(คิด)ว่าเรารักคนอื่นได้อีก เป็นรักแท้ครั้งอื่น ๆหรือ???..ยากค่ะ คงเป็นเพียง"ฝันหวาน""ขนมหวาน""สิ่งแปลก สิ่งตื่นเต้น"ฯลฯ เพศชายคงเข้าใจดี นี่คือรักสมหวังแบบทั่ว ๆ ไป ถ้าไม่สมหวังล่ะ พี่เคยอ่านเจอว่า..ให้ความรักของเราออกไปเรื่อย ๆ และอย่าคาดหวังอะไรตอบแทนกลับคืน ถ้าเราทำได้ เราจึงจะสามารถพูดได้เต็มปากว่าเรามี "รักแท้" ถ้าเรายิ้มออก มีความสุขแอบซ่อนตัว แทรกความเหงาเบาบาง..ช่างมัน ก็อนุโลมค่ะ ว่า เริ่มเข้าใกล้ความ"รักแท้" อ่านใหม่อีกสักเที่ยว ฮิ ฮิ น้ำเน่าดีเหมือนกัน"

พุทธองค์ทรงตรัสว่า ที่ใดมีรักที่นั่นมีทุกข์ และ สัตว์นรกบางขุม การแผ่ความรัก ความเมตตาไปให้ ก็แผ่ไปไม่ถึงนะครับ  อนึ่งในพระพุทธศาสนาได้จำแนกคนไว้ 5 ประเภท คือ

มนุสสเนรยิโก=มนุษย์ที่เหมือนสัตว์นรก
มนุสสเปโต=มนุษย์ที่เหมือนเปรต
มนุสสติรัจฉาโน=มนุษย์ที่เหมือนเดรัจฉาน
มนุสสมนุสโส=มนุษย์ที่เหมือนมนุษย์*
มนุสสเทโว=มนุษย์ที่เหมือนเทวะ /เทพ(ะ)

*[มน(ะ)+อุษย(ะ)+=มนุษย์ แปลว่า ใจสูง ใจดี ใจงาม]

ฉะนั้น พี่จึงย่อมไม่สามารถแผ่ความรัก/ความเมตตา ไปถึง มนุษย์ จำพวก มนุสสเนรยิโก ได้ด้วยเช่นกัน นะครับ

ในทางกลับกัน หาก มนุสสเนรยิโก หรือ มนุสสเปโต  พยายาม โหยหวน เพื่อขอความรักความเมตตา จากผู้อื่น แต่ท่านผู้อื่นก็อาจจะรับรู้บ้าง หรือไม่รับรู้บ้าง (รับรู้ได้ในพระอริยบุคคลที่ท่านพอจะมี ญาณ ในการรับรู้ หรือรับรู้ในญาติที่มีความเกี่ยวข้องกัน)  ฉะนั้นการ จะแผ่ หรือ จะขอ ก็ควรจะ ดูผู้ ดูคน ด้วย พี่ว่าจริงครับ