เมื่อคืนไปงานเลี้ยงมุทิตาจิตลุงระ(ผอ.)ที่ ร.ร.จัดกันเองภายใน...ไปกันทั้งหมดยี่สิบกว่าชีวิต...หอบกันไปไกลถึงเกาะยอ...(แอมแปร์และพ่อสัมไม่ได้ไปด้วย เพราะล่องแพพ่อสัมกลัวอันตรายสารพัด...เลยตัดสินใจให้นอนที่บ้านสองคนพ่อลูก อิ อิ...ส่วนแม่ขอโสดหนึ่งวัน ตอนค่ำยืมโทรศัพท์น้าแอนโทรกลับมาหาแอมแปร์...ฮื่อ ๆ ...แอมแปร์คิดถึงแม่อูย....ฮื่อ ๆ ...) นั่งคุยกับลุงระถึงตีสี่..." น้องอ๋อยจำไว้เลยนะ...การตีเด็ก ทำโทษเด็กสำคัญมาก สำคัญตรงที่เราต้องทำโทษ ต้องตี ด้วยความรักเท่านั้น อย่าใช้อารมณ์โดยเด็ดขาด...ถ้าทำแบบนี้มันจะกลายเป็นตราบาปในใจเด็ก "
ไม่มีความเห็น