อนุทิน 22128

ม็อบมาคันทิยา @ 213107 โดย BM.chaiwut

นมัสการพระคุณเจ้า อ่านแล้ว ก็ได้แง่คิดนะครับ กวิน อ่าน โลกทีปนี ของ พระธรรมธีรราชมหามุนี (วิลาส ญาณวโร ป.ธ.9) มีอยู่บทหนึ่งท่านกล่าวถึง ไฟในนรก ที่ว่ามีพรานมาขอดื่มน้ำ ที่กุฎิพระเถระ แต่มองไม่เห็นน้ำในโอ่งเพราะบาปกรรมบังตา พระเถระทราบด้วยญาณว่า พรานผู้นี้ตายไปต้องตกนรก จึงชวนให้บวชบำเพ็ญความเพียร ต่อมานายพรานยอมบวชเป็นสามเณร แต่เมื่อนายพรานบวชแล้วก็เห็นภาพสัตว์ที่ตนได้เคยเข่นฆ่า ทำให้จิตใจไม่สงบจึงจะขอสึก พระเถระ ท่านจึงบอกว่าก่อนสึกให้ไปตัดต้นไม้กิ่งไม้ รอบๆ อารามเสียก่อนแล้วจึงสึก  สามเณรตัดกิ่งไม้ที่รกครึ้มรอบๆ อารามเสร็จแล้ว พระเถระท่านก็มาสั่งว่าทำไมไม่เผากิ่งไม้เหล่านั้นเสียเล่า สามเณรบอกว่ากิ่งไม้มันยังสดอยู่ ต้องรอให้แห้งก่อน พระเถระจึงแสดงฤทธิ์ แหวกพื้นดินแล้วนำ ไฟในนรกมาประมาณ แสงหิ่งห้อย จุดลงบนกองกิ่งไม้สดนั้น กิ่งไม้สดก็มอดไหม้ไปเป็นจุรณ พระเถระกล่าวว่า ดูเอาเถิดขนาดไฟในนรกเพียงน้อยนิดยังทำลายกองกิ่งไม้สดให้มอดไหม้ได้ถึงเพียงนี้แล้วถ้าเจ้าต้องตกไปอยู่ในนรก จะได้รับความทุกข์ร้อนสักเท่าใด ด้วยเหตุนี้สามเณรควรเร่งบำเพ็ญเพียรเพื่อให้ได้ดวงตาเห็นธรรมจะได้เป็นสิ่งนำพาให้พ้นจากอบายภูมิ ต่อมาสามเณร เกรงกลัวว่าตนจะต้องตกนรก แล้วถูกไฟในนรกเผาไหม้ จึงได้ตั้งหน้าตั้งใจบำเพ็ญพระกรรมฐาน จนพ้นจากสถานแห่งอบายภูมิได้ขอรับ นึกขึ้นได้ก็เลยโล่ง อกว่ายังพอมีทางรอดพ้นจากอบายภูมิเมื่อยามแตกกายทำลายขันธ์ ครับ กระผม