อนุทิน 19624

@19578+ @17641+ @17642 

"ดอกบัวนั้น คติชนถือเป็นดอกไม้มงคลอันพึงใช้สักการะความดี ด้วยแม้เกิดจากตม แต่ก็ดำรงความผ่องแผ้วไว้ได้ เป็นข้อเตือนใจให้นึกนิยมอยู่" เพิ่งนึกขึ้นมาได้ว่าในเชิง สัญญวิทยา (semiology) บัว นี้ใน ลิลิตพระลอ ใช้ในอีกความหมายหนึ่ง อัศจรรย์ ใจดีแท้ นะครับ

๏ นางโรยนางเรียกด้วย         คำงาม
ขวัญอ่อนดั่งขวัญกาม            ยั่วแย้ม
ใบบัวหนั่นหนาตาม               กันลอด ไปนา
หอมกลิ่นบัวรสแก้ม               กลิ่นแก้มไกลบัว
๏ ใบบัวบังข้าขอบ-                 ใจบัว
ดอกดั่งจะหัวรัว                      เรียกเต้า
เชยชมภิรมย์ชัว                     ซมซาบ บัวนา
ถนัดดั่งเรียมชมเจ้า               พี่เหล้นกับตน
๏ บัวนมบัวเนตรหน้า-             บัวบาน
บัวกลิ่นขจรหอมหวาน            รสเร้า
บัวสมรละลุงลาญ                   ใจบ่า นี้นา
บัวบาทงามจวบเท้า               เกศแก้วงามจริง
๏ โกมุศกาเมศแก้ว               โกมล พี่เอย
หอมกลิ่นจงกลกล                  กลิ่นแก้ว
จงกามินีปน                           รสร่วม กันนา
จงกอบอย่ารู้แคล้ว                  ก่อเกื้อกรีฑา
๏ สรนุกบัวซ้อนดอก-              บัวพระ พี่นา
ปลาช่อนปลาไซ้พระ               ดอกไม้
สลิดโพตะเพียนพะ                 กันชื่น ชมนา
รวนเพรียกแนมหลิ่งไสร้          เหยื่อหย้ามฟูมฟอง
๏ สนุกข้างนี้แนบ                    จอมใจ พี่เอย
สองสนุกกันใน                        ฝ่ายนั้น
ทำขวัญสนุกใด                       จักดุจ นี้เลย
หนีซอกซอนซ้ำหั้น                   เชิดชู้เทียมรงค์