23-24 มิ.ย.66 เป็นช่วงงานประเพณีที่บ้านเกิด (ผีตาโขน)..ไม่ได้กลับบ้าน แต่ก็ติดตามข่าวสาร บรรยากาศของงานจากสื่อต่างๆ ตลอดเวลา เห็นภาพนักท่องเที่ยวมากมาย เดินทาง มุ่งหน้า ไปเยือนเมืองด่านซ้าย เมืองเล็กๆที่ล้อมรอบด้วยภูเขา เห็นภาพรถที่ติดกันยาวเหยียด การจราจรที่หนาแน่น เลยทำให้เลือกที่จะไม่กลับบ้านช่วงเวลานี้ แต่ก็รู้สึกดีใจ ภูมิใจ ที่อย่างน้อยด่านซ้ายก็เป็นที่รู้จักของผู้คนมากมาย เพราะวัฒนธรรมประเพณีดังกล่าว.. จากวัยเด็กจนถึงปัจจุบัน เข้าสู่วัยกลางคน เราก็เห็นประเพณีนี้มา เห็นการพัฒนา เห็นการเปลี่ยนแปลงหลายๆอย่าง ตามยุคสมัยของมัน.. ผีตาโขน ด่านซ้าย ดินแดนแห่งสัจจะและไมตรี ขอให้เป็นเจ้าบ้านที่ดี
พี่ชอบมากเลบผีตาโขน ซื้อมา1 อันเอาไปไว้บ้านสวนค่ะ