อนุทิน 168618


ต้นโมกข์
เขียนเมื่อ

นั่งสนทนากับอาคันตุกะ

ฉันนั่งมองเพื่อนอย่างเงียบเหงา

ต่างฝ่ายต่างมิได้เอื้อนเอ่ยอะไรเลย

ฉันจะรื่นเริงมากกว่านี้

ถ้าหากจะได้หยุดคิดแม้เพียงเสี้ยววินาที

ถ้อยจำนรรจ์อันไพเราะไม่จำเป็นต้องเกี่ยวกับความเป็นมิตรแท้

ฉันแน่ใจว่าไม่ใช่สิ่งที่เพื่อนต้องการ

ขอให้เราหักห้ามความระลึกถึงต่อกันเสียบ้าง

แล้วจิตใจก็จะสบาย

อย่าไปกังวลนักเลยว่าอะไรจะเกิดขึ้นกับใครคนใดคนหนึ่ง

……………………….

จาก เพื่อน ความหมายในวรรณกรรมจีน

วัฒนา พัฒนพงศ์ แปลและเรียบเรียง



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท