อนุทิน 167452

อนุทินที่ ๒๙๗๐

จงศรัทธา และเชื่อมั่นในภูมิรู้…ประสบการณ์ในการทำงานของตนเอง เกือบ ๓๓ ปี ในเรื่องกฎหมายการบริหารงานบุคคลของประเทศ…กฎหมาย ก็คือ กฎหมาย ว่ากันตามระเบียบ ระบบ กฎเกณฑ์ (อย่าแถ) กว่าจะพิสูจน์อะไรในบางสิ่งออกมาได้ ต้องต่อสู้ ผลักดัน แม้ว่าเราเห็นว่าสิ่งที่เราทำนั้นถูกต้อง…ซึ่งตอนแรกมันไม่ง่าย สวยหรูแบบที่คิด กว่าจะได้มันมาได้ ต้องใช้เวลานานพอควรเกือบ ๑๐ ปี ในความเป็นจริงมันไม่น่าช้า… แต่กลับช้าเพราะเหตุใด นี่คือ ปัญหาในการทำงานที่ฉันในฐานะข้าราชการพลเรือนในสถาบันอุดมศึกษาได้เผชิญ แต่ขอให้โลกรู้ว่า “พวกเราทำงานให้กับแผ่นดิน เช่นเดียวกับบุคลากรของรัฐทุกคน” ทุ่มเทแรงกาย แรงใจ ทำงาน + พัฒนามหาวิทยาลัย ประเทศชาติ ไม่แพ้ใคร ๆ เช่นกัน แม้ว่าข้าราชการฯ จะเหลือน้อยแล้วก็ตาม จะขอทำงานจนครบ ๖๐ ปี…สองมือที่เคยสร้าง มิเคยคิดที่จะทำลาย ขอบอก…ทำทุกสิ่งจากหัวใจจริง ๆ…๑๖ ปี จากรั้วประถมศึกษา (เดิม) + อีก ๑๖ ปี จากรั้วของมหาวิทยาลัย…ขอเก็บไว้เป็นความทรงจำดี ๆ ต่อตนเอง สำหรับการทำงานด้านบุคคล…เพราะฉัน คือ “ผู้สร้าง”

ขอบันทึกไว้…กับเหตุการณ์ของชีวิตฉันในช่วงเปลี่ยนผ่าน…การเปลี่ยนแปลงการบริหารจัดการของภาครัฐในการบริหารมหาวิทยาลัย

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง