อนุทิน 167032

คิดถึงแม่ตอนที่ ๓

วันอังคารที่ ๒๙ มกราคม ๒๕๖๓ ซึ่งเป็นวันครบรอบ ๑๐๐ วัน ที่แม่จากไปอย่างไม่มีวันกลับ แม่สอนเรา ทุกๆอย่าง ที่ลูกควรจะทำ ในขณะที่แม่ไม่ได้เรียนหนังสือ ตามระบบเลย แต่แม่ก็อ่านหนังสือได้ เขียนหนังสือเป็น คำสอนบางอย่างเป็นอมตะ บางอย่างเปลี่ยนไปตามยุคตามสมัย เมื่อเราได้เรียนรู้มากขึ้น ก็ปรับเอา แต่ยังน้อยอกน้อยใจตัวเอง ว่าไม่สามารถตอบแทนบุญคุณแม่ ให้ท่านได้เข้าใจธรรมะ ของพระพุทธองค์ ได้อย่างลึกซึ้ง แต่วันที่แม่จากไป แม่ก็จากไปอย่างสงบ เหมือนท่อง บทสวดมนต์ที่เคยแนะนำ ทำใจอย่างที่บอกท่านไว้ และไม่เคยพบ ไม่เคยเห็น ไม่เคยฝันถึงแม่เลยตั้งแต่วันที่ท่านจากไป เหมือนแม่ได้พบบรมธรรม จึงเป็นแบบนั้น ทั้งที่ได้ทำบุญตักบาตร ทำบุญเจ็ดวัน ห้าสิบวัน ร้อยวันตามธรรมเนียมประเพณีให้ตลอดมา สาธุ ขอบคุณพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ถ้าเป็นเช่นนั้นจริงๆ เพราะนอกจากคำสอนของแม่ตอนมีชีวิต และการตายของแม่ รวมทั้งพระธรรม ย้งสอนให้ลูก เห็นธรรมได้อีกระดับหนึ่ง กราบขอบพระคุณคุณแม่ที่ใช้ทั้งชีวิตทั้งก่อนและหลังการตายสั่งสอนลูกให้ เข้าใจชีวิตที่แท้จริงของคนเราเสมอมา๓๑ มกราคม ๒๕๖๓