อนุทิน 165412

อนุทินที่ ๒๖๑๗

การเกิดมา…หากคนเราไม่มีกรรมต่อกัน คงไม่ได้มาอยู่ร่วมกัน เป็นเรื่องหนึ่งที่ฉันชอบศึกษา เรียนรู้…สุดท้ายจะชอบพิสูจน์…แต่มีสิ่งที่เหนือกว่า นั่นคือ…การค้นพบด้วยตัวของเราเอง หากคน ๆ นั้น “มีจิตใจที่ดี เพราะการฝึกจิตบ่อย ๆ จะทำให้เราทราบอะไรในบางสิ่ง”…เรื่องแบบนี้เป็น “ปัจจัตตัง” เป็นการเรียนรู้ด้วยตัวของเราเองเท่านั้น…บอกใคร ก็ไม่มีใครเชื่อ นอกจากประสบด้วยตนเอง…ฉันทราบด้วยตนเอง ว่าทำไม จึงผูกพันกับพี่ฟ้าครามมาก ๆ ในภพนี้…อาจารย์ภัคร เจ้าลูกชายตัวโตยังรู้ว่า “ทำไม!!! แม่บุษ จึงผูกพันกับพี่ฟ้าคราม เพราะมันมีบางสิ่งบอก…” แค่ผูกพัน แต่ไม่ยึดติดเท่านั้น…เรียกว่า “มองหน้า…ก็รู้ใจกัน”…Love you so much พี่ฟ้าครามของย่าบุษ…จิตเท่านั้น คือ ตัวของเราเอง เพราะจิตจะติดตามตัวเราไปทุกภพทุกชาติ ร่างกายเป็นเพียงที่จิตมาอาศัยอยู่เท่านั้น…แต่ทำอย่างไรจะให้มี “จิต”ที่สมบูรณ์ สะอาด และบริสุทธิ์ ขึ้นอยู่กับการฝึกจิตของเราเอง

เรียนรู้…ด้วยตัวของพวกเราเอง