อนุทินที่ ๒๓๖๑
เพชรเม็ดนี้…ที่ย่าบุษกับปู่เรคอยเจียระไนให้เห็นน้ำในตัวเรือนให้ได้…เพราะพวกเราหวังว่า “ยามเธอโตขึ้น เธอจะได้เป็นที่พึ่งให้กับพวกน้อง ๆ ที่กำลังตามเธอมา” โดยเฉพาะพี่ Sky น้องเก้า และลูกของลุงภัคร…เธอจะต้องเป็นพี่ใหญ่ที่ต้องคอยดูแลน้อง ๆ แทนปู่กับย่า…สิ่งสำคัญมาก ๆ ในช่วงวัยนี้ คือ การมีความรับผิดชอบ ความฉลาดทางอารมณ์ ความคิดที่คิดบวก มีจิตใจที่โอบอ้อมอารี เมตตา แยกแยะให้ถูกต้อง คิดวิเคราะห์ให้เป็น คิดแบบสร้างสรรค์ และมีจินตนาการ เป็นตัวของตัวเอง มีความมั่นใจในตนเอง ไม่ก้าวร้าว หยาบคาย ฯลฯ…ย่ากับปู่ไม่รู้ว่าจะใส่สิ่งใดให้กับตัวเธอ แต่คิดว่าสิ่งที่ใส่ในตัวเธอนั้น คือ สิ่งที่ปู่กับย่าคิดว่าเป็นสิ่งที่ดี ที่เธอจะนำไปใช้กับชีวิตของตัวเธอเอง คนรอบข้างและสังคมที่เธอต้องไปทำงานร่วมกับพวกเขา…
ไม่มีความเห็น