มัทนา
มัทนา (พฤกษาพงษ์) เกษตระทัต

อนุทิน 16256


มัทนา
เขียนเมื่อ

@16200 ขอบคุณจริงๆค่ะคุณกวิน

เมื่อคืนตอนก่อนนอนก็อ่านหนังสื่อชื่อ สุญญตา ของท่านพุทธทาส เพราะเป็นเรื่องที่ไม่เข้าใจมานานแล้ว เลยซื้อติดมือมาจากเมืองไทยเมื่อสองปีก่อน ไม่เข้าใจว่าแล้วผู้รู้คืิออะไร จิตเดิมไปไหนได้อย่างไร ว่างจริงๆเป็นยังไง (เทียนดับแล้วเปลวไฟหายไปไหน) อ่านมารอบนึงแล้ว เพิ่งจะมาพอเข้าใจ มาซาโตริก็เมื่อวันสองวันนี้เองค่ะ อ่านเมื่อคืนอีกรอบเหมือนอ่่านด้วยตาอีกตา ต่างจากตอนที่อ่านรอบแรก

(จำได้ว่าเคยคุยกับคุณหมอสุพัฒน์เรื่องนี้ด้วย ตอนนั้นบอกคุณหมอไปว่าไม่รู้ แต่ถ้าปฏิบัติไปเรื่อยๆ เดินทางที่ถูกคงมีเรื่องดีๆเกิดขึ้นไปเอง)

แต่ก่อนรู้แต่ว่าขันธ์ 5 ไม่เที่ยง ไม่ใช่ของเรา แต่"ผู้รู้"ที่รู้เช่นนั้นยังอยู่ ....

ตอนนี้เข้าใจว่า ถ้าพิจารณาต่อ อย่าหลงที่จะรักษาผู้รู้ไว้ มันก็จะหายหมดไปเอง และนี้คือ กระบวนธรรมแท้ 

กระจกเงา ใสไม่พอ....แต่เราสร้างสมปารมีไปให้ถึงฝั่งโน้นได้ ซักวันเราจะได้เข้่าใจจากประสบการณ์ตรง (ไม่ใช่แค่อ่านมาแบบที่เข้าใจตอนนี้) แล้วเราจะเข้าใจว่า กระจกก็ไม่มี

และ ไม่มีกระจกเพราะไม่มีทราย ไม่มีความร้อน มาประกอบกัน...ไม่มีีเพราะเราแยกส่วนได้ ที่อิงกันอยู่นั้นก็ไม่สามารถอิงต่อได้ มันก็ไม่มี

 

ท่าน tukkatummo ก็สอน ถูกค่ะ "ต้องเป็นไปตามลำดับ" ต้องเริ่มปฏิบัติไปเรื่อยๆ การที่เรารู้เข้าใจ สุญญตาไว้ก่อนนั้น ท่านพุทธทาสเขียนไว้ในหนังสืือว่า มันเป็นการ "ย่นย่อ" ท้ายสุดแล้ว สิ่งที่พระพุทธเจ้าสอนคือ สุญญตา นั่นเอง

ขอบคุณอีกครั้งค่ะ มัทว่าคุณกวินฉีกคัมภัร์ได้แล้วค่ะ : )



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท