อนุทินที่ ๒๓๖๕
ขอบคุณสวรรค์…ที่ส่งให้ฉันลงมาทำหน้าที่ในการทำงาน “ด้านบุคคล”…ฉันได้เรียนรู้เรื่องราวต่าง ๆ ของมนุษย์ ผสมกับหลักธรรม…ทำให้ฉันได้เรียนรู้เรื่องมนุษย์ได้มากมาย เห็นถึง “ธรรมชาติของความเป็นมนุษย์…กิเลส ตัณหา…ความโกรธ โลภ หลง”…สิ่งที่ฉันเห็น นั่นคือ “การได้เรียนรู้พฤติกรรมของความเป็นมนุษย์” ที่แต่ละคนมีทั้งความเหมือนและแตกต่างกัน…ขอบคุณที่ในสมัยที่ฉันเป็นเด็ก ๆ ฉันได้อยู่กับครอบครัวที่อบอุ่น การทำงานกับพี่ ๆ ที่มีความรัก ความเป็นกันเอง ความเมตตา ที่ทำให้ฉันมีภูมิคุ้มกันที่ดี สามารถนำมาใช้เมื่อยามที่ฉันอายุมากขึ้น…สมัยเด็ก ๆ มีผู้ใหญ่ที่เคยเป็นผู้บังคับบัญชาคัดค้านมิให้ฉันทำงานด้านนี้ เพราะเกรงว่า “ฉันจะไปขัดผลประโยชน์ของเขา”…แต่แล้ว ๓๐ กว่าปีที่ผ่านมา มันก็พิสูจน์ให้เห็นถึงอะไรบางอย่าง…คนที่มันใช่ มันก็คือใช่…ไม่พ้นที่ฉันก็ต้องมาทำงานด้านบุคคลจนได้…ฉันได้เรียนรู้เรื่องราวของคนมากมาย หากเขียนเป็นหนังสือก็คงได้หลายเล่มทีเดียว…ขอบคุณสวรรค์
เรียนรู้…ได้จากตัวของฉันเอง
ไม่มีความเห็น