อนุทิน 161849

วิธีการที่เพลงแร็พได้กลายเป็นรอยเลื่อน อันเนื่องมาจากการเลือกตั้งที่รอคอยมานานในประเทศไทย ตอนที่ 1

จาก CNN มิวสิกวิดีโอ ซึ่งวิพากษ์รัฐบาลทหารในประเทศไทยตอนนี้ได้มาเป็นที่นิยมในประเทศเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ไปแล้ว เพลงจะพูดถึงความไม่พอใจสาธารณะต่อการปกครองของทหารที่มีมากกว่า 4 ปี และกำลังเดินหน้าไปสู่การเลือกตั้งทั่วไปเพลงประเทศกูมี หรือ What My Country’s Got ที่ร้องโดยกลุ่มแร็พต่อต้านเผด็จการ( Rap Against Dictatorship) ได้มีการชมมากกว่า 24 ล้านครั้งตั้งแต่การโพสต์บนยูทูปเมื่อแปดวันที่แล้ว

เนื้อหาในเพลง เช่น “ประเทศที่มีปืนจ่อที่คอหอย/ อ้างอิงถึงมีอิสรภาพ แต่ไม่มีทางเลือก” มีนัยยะถึงการคอรัปชั่น, การขาดการเลือกตั้ง, และการกดขี่เรื่องการพูดในที่สาธารณะ (free speech)—ซึ่งเป็นประเด็นนที่มีวิพากษ์ถึงนายกฯรัฐมนตรีของไทย ตั้งแต่การยึดอำนาจเมื่อปี 2014

Dechathorn Bamrungmuang ซึ่งเป็นหนึ่งในผู้ก่อตั้ง บอกกับ CNN ว่าพวกเขาต้องการส่งสารเพื่อบอกกับสาธารณะโดยการใช้เพลง

“จุดมุ่งหมายหลักของเราในการตั้งกลุ่มนี้ขึ้นมาก็เหมือนกับชื่อของพวกเรา แร็พต่อต้านเผด็จการ (Rap Against Dictatorship) พวกเราต้องการใช้เพลงแร็พต่อสู้กับเผด็จการ” Dechathorn กล่าว

ภายใต้การปกครองของนายกฯ นักกิจกรรมเป็นร้อยคนถูกจับและตั้งข้อหา, ห้ามกิจกรรมทางการเมือง, และขอบเขตของวาทกรรมสาธารณะก็ไม่มี สืบเนื่องมาจากกฎที่เข้มงวด ที่ห้ามการแสดงออกทางอินเตอร์เน็ท และเพิ่มการระแวดระวัง รวมทั้งการเซ็นเซอร์

แปลและเรียบเรียงจาก

Helen Regan. How a rap video could become the fault line of Thailand’s long-awaited elections