มาถึงกลางคืนกินกลางคืน
แม้งามชื่นถึงวันโดยถวิล
จงให้พวกยักษ์หักคอกิน
ในกลางวันไม่สิ้นอย่าเหลือเลย
…………
พอถึงกลางคืนรับกลางคืน
แม้งามชื่นถึงวันนะโฉมฉาย
เจ้าจงรับกลางวันพรรณราย
เป็นคู่เคียงโฉมฉายเจ้าเมรี
……….
นางสิบสองในความทรงจำ ดูเหมือนเรียนตอนประถม 4 หรือ 5 ไม่แน่ใจ จากมานีมานะชูใจปิติ
ไม่มีความเห็น