โดยเฉพาะในเรื่องของ “เป่าเจี้ยนจินชา” (กระบี่วิเศษโตมรทองคำ) หลี่มู่ไป๋กับอวี๋ซิ่วเหลียน พวกเขาแม้จะมีความรักกันอย่างลึกซึ้ง แต่ทว่ากลับมิอาจได้ครองคู่กันชั่วนิรันดร์ มีหลายครั้งคราที่พวกเขาเกือบจะได้ครองคู่กัน
แต่สุดท้ายก็ต้องจากพรากอีก
ทั้งนี้ เนื่องเพราะในจิตใจของหลี่มู่ไป๋หมกมุ่นติดยึดอยู่ว่า “เสียวเหมิ่ง” คู่หมั่นของอวี๋ซิ่วเหลียน ได้เสียสละยอมตายเพื่อตัวเขา หากแม้เอาอวี๋ซิ่วเหลียนเป็นภรรยา ก็นับว่าขาดคุณธรรม กระทำผิดต่อสหาย
นี่คือสาเหตุประการเดียวที่ทำให้คนทั้งสองไม่อาจครองคู่ร่วมชีวิตกันได้
แต่ข้าพเจ้ากลับคิดว่า นี่เป็นการฝืนกันเกินไป
จาก “ว่าด้วยบู๊เฮี้ยบ”
มังกรโบราณ เขียน
โชติช่วง นาดอน แปล
ไม่มีความเห็น