อนุทินที่ ๑๙๓๔
เมื่อ ๒ วันก่อน อาจารย์ภัคร…มาคุยกับแม่บุษที่ห้องทำงาน บอกว่า…“แม่ว่าไหม??? คนเราหากมี “ธรรมอยู่ในใจกันแล้ว จะทำให้คุยกันได้แบบรู้เรื่องมากกว่าคนที่ไม่มีธรรมในใจนะ”…แม่บุษ นั่งอมยิ้ม…มิเสียแรงที่เป็นลูกไม้ใกล้ต้นของพ่อเรกับแม่บุษสะจริง ๆ…
ตอนนี้ เวลาสอนนักศึกษา…ภัครจะสอดแทรกเรื่องทักษะชีวิตเข้าไป โดยที่พวกเขาอาจมีทั้งรู้และไม่รู้ตัว แต่สักวันหนึ่ง ภัครเชื่อว่า…พวกเขาที่ได้เรียนจากภัครไป จะนำไปใช้ได้กับชีวิตของพวกเขานะแม่…นี่ล่ะ!!! ที่แม่บุษอยากให้มีเรื่องทักษะชีวิตสอดแทรกไว้ในหลักสูตรทุกหลักสูตร เพราะจะทำให้มนุษย์ได้เรียนรู้ เรื่องของความเป็นจริงของชีวิตไว้ด้วยไง…มิใช่เรียนรู้เรื่องทฤษฎีอย่างเดียว…เมื่อรู้แล้วต้องสามารถประยุกต์ใช้ได้กับชีวิตประจำวัน ในชีวิตความเป็นจริงได้เลย…
ไม่มีความเห็น