อนุทินที่ ๑๙๕๖
หากเราทำอะไร ได้ด้วยตัวของเราเอง…บอกได้เลยว่า “มันภูมิใจ กว่าอะไรเยอะเลย…รู้ด้วยตัวของเราเองว่า เรามีคุณค่าหรือไม่มีคุณค่าของตัวของเราเอง แม้ว่ากาลเวลามันจะมีอุปสรรคมาเป็นตัวบั่นทอนตัวของเราเอง…หากว่า เมื่อเราผ่านมันมาได้แล้ว เราจะรู้ว่าเรามีคุณค่ามาก น้อยเพียงใด…” เก็บไว้เป็นความภูมิใจของตัวเราเอง…คนอื่นจะคิดเช่นใด นั่นคือ ความคิดของเขา มิใช่ความคิดของตัวเรา…นี่คือ การเรียนรู้ด้วยตัวของเราเอง…
ปู่เรเคยบอกฉันว่า “อยู่กับตัวเอง ให้ระวังความคิด…อยู่กับญาติมิตรให้ระวังวาจา” อิอิ…
ไม่มีความเห็น