อนุทินที่ ๑๓๓๘
มนุษย์แม่...จะอยู่เคียงข้างลูก ๆ หลาน ๆ เสมอ...สัปดาห์ก่อน อาจารย์ภัครมานอนที่บ้าน เห็นแม่บุษนอนเล่นอยู่ที่เตียง...นึกไง!!! เข้ากอดแม่...บอกแม่ว่า..."ภัครรักแม่นะ"...อิอิ...ลูกก็ยังเป็นเด็กเล็ก ๆ ของแม่เสมอ...ในสายตาของแม่ เธอยังเป็นเด็กชายของแม่บุษนะจร้าาาา...ถึงแม้ว่าจะ ๓๐ ปี แล้วก็ตาม...I love you my son...
๑๑ เมษายน ๒๕๖๑
ไม่มีความเห็น