อนุทิน 155461

มรณกรรมของยุคหลังทันสมัย แล้วอะไรจะมาต่อหละ? ตอนจบ

ในเวลาเดียวกัน วัฒนธรรมของเรายังคงเสนอแก่นเรื่อง และเกี่ยวข้องกับนักเขียนยุคก่อนหน้าเรา กล่าวให้ง่ายก็คือ สิ่งนี้ไม่เกี่ยวข้องกับงานเขียนประเภทอาร์ วอง การ์ด (avant garde) ที่ไม่เอาแก่นเรื่องเก่าๆและพยายามหาของใหม่ ยุคหลังทันสมัยอาจไม่ได้รับการเน้นเหมือนอย่างที่นักวิจารณ์คนอื่นๆทำ แต่ยุคหลังทันสมัยนิยมกำลังถดถอยลงอย่างเห็นได้ชัด เครื่องมือที่ใช้ในงานยุคหลังทันสมัยก็ใช้กันจนเกร่อจนถึงสุดท้ายก็กลายมาเป็นงานกระแสหลัก (mainstream), เชิงการค้า (commercial), และวัฒนธรรมประชาไป (pop culture) ยุคหลังสมัยใหม่นิยมได้สูญเสียคุณค่าบางอย่างไป เพราะมันถูกอัดเข้ามาในตลาด (ของมีมาก มักถูกลง) และเมื่อการเล่นและความรัญจวน (playfulness and affectatuion)ของยุคหลังทันสมัยสิ้นสุดลง เราก็คงหันให้วรรณกรรมกลับมาในโลกที่มีปัญหาแบบจริงๆเสียที วรรณกรรมใหม่นี้สามารถตรวจสอบวิกฤตการณ์ที่สลับซับซ้อนและยังคงมีอยู่ไม่ได้หายไปไหน นั่นคือเรื่องของ ความไม่เท่าเทียมกันทางเชื้อชาติ, ทุนนิยม, และการเปลี่ยนแปลงทางภูมิอากาศ ซึ่งเราหลับตาก็จะเห็นได้ด้วยตาของตนเอง

แปลและเรียบเรียงจาก

Alison Gbbbons. Postmodernism is dead. What comes next? http://www.the-tls.co.uk/articles/public/postmodernism-dead-comes-next/?CMP=Sprkr-_-Editorial-_-TimesLiterarySupplement-_-ArtsandCulture-_-JustTextandlink-_-Statement-_-Unspecified-_-