วิกฤตธรรมกาย: ยอดของภูเขาน้ำแข็งของพุทธแบบไทย ตอนที่ 2
ประวัติศาสตร์ของมหาเถรสมาคม (History of Sangha Council)
Aphinya Fuengfusaku ซึ่งเป็นผู้บรรยายที่คณะสังคมวิทยาและมานุษยวิทยา ม. เชียงใหม่ กล่าวว่ามหาเถรสมาคมป้องกันไม่ให้การแยกพุทธออกจากรัฐ (secularism) ในสังคมไทยปัจจุบัน
มหาเถรสมาคมเป็นองค์กรแบบบนลงล่าง ที่ปกครองพระสงฆ์ทั้งประเทศ ตัวมหาเถรสมาคมเองเกิดขึ้นในสมัยรัชกาลที่ 5 เพื่อทำศาสนาให้ทันสมัย (modernize) อย่างไรก็ตาม อำนาจรัฐ (state power) ถูกใช้เพื่อรับรองการดำรงอยู่ขององค์กรทางศาสนาที่แน่นอนอันหนึ่ง (a certain religious organization) และให้อำนาจเหนือกว่าองค์กรทางศาสนาอื่นๆ (ครูบาศรีวิชัยเป็นตัวอย่างขององค์การทางศาสนาอื่นๆ ผู้แปล)
Aphinya ยังกล่าวเสริมด้วยว่ามหาเถรสมาคมมีจุดมุ่งหมายประการหนึ่งก็คือทำพุทธให้บริสุทธิ์ ดังนั้นนิกาย (sects) หรือความเชื่อต่างงๆที่จะเบนออกห่าง “พุทธแบบจริงๆ” (real Buddhism) จะต้องถูกกดหรือไม่ให้เผยแพร่ วัดธรรมกายเป็นตัวอย่างหนึ่งที่เบนห่างจากพุทธจริงๆ ด้วยความร่ำรวย (prosperity) และความมีชื่อเสียง อย่างไรก็ตามมหาเถรสมาคมเองก็ไม่เคยตระหนักรู้เลยว่าความเชื่อที่ออกห่างจากพุทธจริงๆนั้นเกิดขึ้นมาจากวามผิดพลาด หรือล้มเหลวของตนเองในการจัดการกับสังคมที่กำลังเปลี่ยนไป
แปลและเรียบเรียงจาก
ไม่ชื่อผู้แต่ง. Dhammakaya crisis: The tip of the iceberg in Thai Buddhism. ..........................
ไม่มีความเห็น