กรณีวัดธรรมกาที่น่าฉงน ตอนที่ 4
วัดธรรมกายเองก็ใช่ว่าจะไม่มีผู้สนับสนุน คนสนับสนุนส่วนใหญ่เป็นชนชั้นกลางในเมืองที่ร่ำรวย และคนที่เพิ่งจะร่ำรวยกลุ่มใหม่ด้วย เมื่ออดีตยังมีสมาชิกราชวงศ์มาเกี่ยวข้องกับตัววัดด้วย
กลุ่มทหาร หลังจากที่ได้ใช้แผนที่ใช้ตอนปี 2010 ที่ประสบความสำเร็จ ซึ่งใช้ในการควบคุมผู้ประท้วง โดยการที่ปล่อยให้ผู้ประท้วงออกไป แต่ห้ามเข้ามาในพื้นที่ และตอนนี้มีเครื่องมือทางการแพทย์แบบเคลื่อนที่ เตรียมพร้อมสำหรับการสลายการชุมนุม มีประชาชนประมาณ 10,000 น และพระสงฆ์ในตัววัดเองมีอาหารดิบ แต่ไม่ให้นำอาหารสุกเข้าไปข้างใน จะมีอาหารที่ปรุงสุกแล้วส่งเข้าไปข้างในในกรณีที่ไม่เพียงพอ และส่วนใหญ่จะเสียเมื่อตอนเข้าไปข้างใน พวกทหาร จะใช้ตำรวจปราบจลาจล (compliance police department) ภายใต้มาตรา 44 ที่พร้อมจะจัดการ (crack down) ผู้ประท้วง พื้นที่ที่อยู่รอบๆวัดได้รับความกดดันทั้งทางสังคมและเศรษฐกิจ เพราะว่าผู้คนเป็นพันๆคนต้องอาศัยวัดเพื่อการดำรงชีพ (livelihood) และคนที่อยู่นอกพื้นที่จะต้องเดินทางไกลขึ้น สมควรจำด้วยว่าจะมีประชาชนคนธรรมดาต้องอาศัยอยู่กับวัดมากกว่าพระและสามเณร Anawat Thanacharoennat ซึ่งเป็นคนธรรมดาตอนนี้ฆ่าตัวตายในการประท้วง ด้วยสาเหตุการใช้มาตรา 44 ที่ใช้ต่อวัด
แล้วอะไรคือความหวัง หรือภาวะสิ้นหวังต่อการจับพระธัมมชโยกันหละ? นายกฯเป็นมีสไตล์ของตนเองกล่าวว่า ไม่ว่าจะต้องจ่ายเงินให้ตำรวจมากกว่า 3,000 นาย หรือทหารเท่าไรก็ตาม (จ่ายวันหละ 400 บาท) แต่พวกเขาจะต้องอยู่ เพื่อต้องจับตัวเขาให้ได้ จริงๆแล้วพระและฆราวาสไม่เห็นเขามาสักพักหนึ่งแล้ว ตอนนี้นายกฯได้แต่งตั้งเจ้าหน้าที่กรมสอบสวนคดีฯให้มาทำหน้าที่ในกรมการพุทธฯเพื่อตามจับพระธัมมชโยให้ได้
แปลและเรียบเรียงจาก
Jim Taylor. The perplexing case of Wat Dhammakaya.
……………………………..
ไม่มีความเห็น