อนุทิน 154124

ก่อนเคยเชื่อในลิขิตฟ้าดิน

ปล่อยชีวิตไปตามโชคชะตา

แต่ฝันไม่เคยถึงฝั่งผิดหวังในใจเรื่อยมา

เพราะฟ้าไม่มีหัวใจ


จะเลวหรือดี มันอยู่ที่คน

จะมีหรือจนมันอยู่ที่ใจ

ดินฟ้าไม่เคยลิขิตชีวิตจะเป็นเช่นไร

อย่าเลยอย่าไปถามฟ้า


บินไปให้สูงที่สุดอย่างที่คิดฝันไว้กับใจ

จะยากเย็นเท่าไหร่บอกใจว่าจะไม่กลัว


ไม่รอให้ฟ้าให้ดินลิขิต

ไม่ปล่อยชีวิตให้ผ่านไป

ไม่ว่าจะสูงจะไกลเท่าไหร่

จะไขว่จะคว้าจะฝ่าฟัน

ไม่ยอมให้ฟ้าหรือใครลิขิต

อยากมีชีวิตที่ใฝ่ฝัน

ตั้งแต่วันนี้นี่คือชีวิตลิขิตของเรา


เปรียบชีวิตเป็นดังบทละคร

จะยอมให้ใครเขียนบทของเรา

ชีวิตจะเป็นเช่นไรก็ขอให้เป็นเพราะเรา

เรื่องราวที่เราต้องเขียน


ไม่รอให้ฟ้าให้ดินลิขิต

ไม่ปล่อยชีวิตให้ผ่านไป

ไม่ว่าจะสูงจะไกลเท่าไหร่

จะไขว่จะคว้าจะฝ่าฟัน

ไม่ยอมให้ฟ้าหรือใครลิขิต

อยากมีชีวิตที่ใฝ่ฝัน

ตั้งแต่วันนี้นี่คือชีวิตลิขิตของเรา


ไม่รอให้ฟ้าให้ดินลิขิต

ไม่ปล่อยชีวิตให้ผ่านไป

ไม่ว่าจะสูงจะไกลเท่าไหร่

จะไขว่จะคว้าจะฝ่าฟัน

ไม่ยอมให้ฟ้าหรือใครลิขิต

อยากมีชีวิตที่ใฝ่และฝัน

นี่คือชีวิตลิขิตของเรา

[ต้นโมกข์]

สู้ๆครับ