สัจจะสองสภาพ
การใช้ภาษาหลงยุค คงเป็นอุปสรรค สำหรับการสื่อสารในโลกยุคนี้
ประสิทธิภาพสมองส่วนตัว ยังเป็นหน่วยเก็บความจำที่ยากแก่การอัพเดต
จึงสมควรลดการใช้คลื่นเพื่อการสื่อสารภาษาเขียนในโลกอินเทอร์เน็ต
ด้วยความถนัดชาตินี้ อาจมีเพียงภาษากายที่สื่อสารเป็นคุณประโยชน์พอเป็นพอไป
ซึ่ง...อาจมีผลเพียงในโลกแคบ ก็...จำต้องเรียนรู้ยอมรับความจริง
...เพียงเปิดจิตฝึกใจให้เคยชินกับการฟัง หรืออ่านให้มากขึ้น
แม้พัฒนาช้า แต่เจตนาจริงใจบริสุทธิ์ยิ่งขึ้น ย่อมพบหนทางที่เจริญในสักวัน...กระมังนะ?
๓๐ เมษายน ๒๕๖๐
ไม่มีความเห็น