อนุทิน 149845
Tawandin
เขียนเมื่อชีวิต เพียง...หนึ่ง พยับแดด
... ประมวล ประเมินตนจากผลของกรรม
จากการโยงใยด้วยการทำงานของสมอง หัวใจ และจิตวิญญาณ อันยังไม่สมประกอบแห่งเรา
สรุปผล แม้เพียงจากเจตนาบริสุทธิ์เล็กๆ และเจตนาแสดงตัวตนให้ปรากฏหลากมิติแห่งตน
ล้วนมิอาจสำรวม สังวรมิให้คลื่นพลังชีวิต ส่งผลกระทบตัวตน ล่วงเกินเบียดเบียนเป็นภาระรอบข้างได้
หาก "เลือกสังเคราะห์พลังชีวิต" ด้วยการแสดงตัวตนผ่านคลื่นอินเทอร์เน็ตในโลกเสมือนจริง
นั่นหมายถึงเราต้องพร้อม ต้องยอมรับผลสะท้อนในทุกมิติของชีวิต
หากประเมิน ต้นทุนกรรมเฉพาะตนแล้ว รู้สึกว่าเสี่ยงกับ อาการ"โรคจิต ประสาท หลอน"
ก็จำต้องประมาณตน แม้ต้องจำกัดกรอบขอบเขต ต้องปลีกตน
จนกว่าจะ"สำรอกกรรมส่วนตน" จนเบาบางอย่างที่สุด
แม้อาจต้องใช้เวลาเป็นชาติๆ ก็ต้องน้อมรับชะตากรรมแห่งตน
เพียงจิตแน่วแน่ หนักแน่น มั่นคงต่อความรักและเมตตาต่อพลังชีวิตตนอย่างถึงราก
ถือเป็น"ความรับผิดชอบเบื้องต้น" ในความเป็นคนของตน ที่ต้องสำนึกสำเหนียกยิ่ง
ขออโหสิกรรมต่อทุกคลื่นพลังชีวิต หากข้าพเจ้าได้ล่วงเกิน เบียดเบียนเป็นภาระในทุกมิติ
ขอขอบคุณทุกคลื่นพลังที่เกื้อหนุนเกื้อกูลการเรียนรู้ด้วยมิตรไมตรีเสมอมา
ด้วยสำนึกลึกซึ้ง จากก้นบึ้งของหัวใจ ชีวิต จิตวิญญาณของข้าพเจ้าทั้งหมดทั้งสิ้น
มกราคม ๒๕๖๐
ความเห็น (1)
ถอดบทเรียนชีวิตในรอบวัย ๔๙ ปี
สอบตกห้องเรียนชีวิต...ออนไลน์ ด้วยเหตุ...
๑. เริ่มก้าวด้วยโมหะ "หลงผิด" ท้าทายหมู่มิตรสหายในองค์กร(เมื่อถูกทักท้วง)
"ฉันจะเรียนรู้ด้วยตนเอง พิสูจน์ให้ดู ในเวลาสี่ปี ความรู้...จะนำมาใช้งานจริงได้ ไม่ด้อยไปกว่า เรียนจบป.ตรี ในระบบ!"
๒. ก้าวผิดลงลึกขึ้น ด้วย "ผิดศีล" ที่ได้สมาทาน เริ่มอาศัย "คาเฟอีน" คือดื่มกาแฟ กระตุ้นประสาทให้ตื่นพร้อมรับรู้โลกกว้าง (โดยสมมุติยังยึดหลักมั่น คือแสวงหาความรู้ ไม่เคยเล่นเกมส์ หรือสื่อที่ผิดศีลธรรม)
๓. ผิดลงลึกขั้น "เมา!... ภพ ภวอัตภาพ" อริยะกันตศีลของศีลข้อ ๕ จึงไม่ต่างจาก "เมา"(สุรา)แล้ว "ขับ" ไม่อาจบังคับ กาย วจี มโน ให้อยู่ใน "ครรลองคลองธรรม"ได้ จึงมี แฉลบซ้าย แฉลบขวา เบียด ปาด สารพัด "โศกนาฏกรรม" ที่พร่ำรำพันผ่านตัวหนังสือ
"เวิ้งสมุทรแห่งชะตากรรม"ที่แหวกว่าย จากกว้างลึกเพียง "ภพ และทิฏฐิ"
ก็ทยอย"แตกตัว"เป็น "กาม" ขยายผลเป็น "อวิชชา" ครบวงจร
แห่งการ... "เบียดเบียนตน เบียดเบียนท่าน" ในที่สุด!
บัญชีกรรมติดลบ ที่กำลังชดใช้อย่างยุติธรรมที่สุด!
จิตสำนึกลึกๆ ซื่อสัตย์ซื่อตรงต่อชีวิตเสมอ ตราบที่ยังก้าวผิดทางอยู่
กราบ...สาธุ สาธุ สาธุ
๒ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๐
หมายเหตุ : การใช้สำนวนเปรียบเปรยในการบันทึกหัวเรื่องอนุทิน
เป็นส่วนชักนำไวรัสเข้าสู่เฟสบุ๊ค จำต้องลบลิงค์บันทึกอนุทินโดยพลัน