"อนุทินที่ ๑๓๗๙"
เกือบ ๕ ปีแล้ว...ที่ย่าคอยใกล้ชิด คอยสอน คอยบอกนู๋ฟ้าคราม...และเวลาผ่านไป มันก็เหมือนจะพิสูจน์อะไรบางอย่าง...ที่ย่าเริ่มเห็นผลของการสอน การบอกให้กับนู๋...ได้จากการกระทำ การคิด การพูดของนู๋ฟ้าคราม...ขอบคุณนะคะ กับเม็ดพันธุ์น้อย ๆ ของย่าบุษ...และย่าก็หวังว่า...ประเทศไทย คงได้เด็กและคนที่มีคุณภาพที่ดีอีกคนหนึ่งในอนาคตคร่าาา...(ย่าถือว่า...ต้องการเห็นลูก หลาน เป็นเช่นไร...ควรใส่ใจ คำสอนและการทำให้ดูเป็นตัวอย่างคร่าาา...)
ไม่มีความเห็น