อนุทิน 145977

ผมชั่งใจอยู่นานมาว่าสมควรจะเขียนถึงบรรหาร ศิลปอาชาหรือไม่ ตามแนวความคิดของผม ผมไม่เชื่อว่าจะมีบุคคลใดเป็นคนดีจริงๆ หรือเลวจริงๆ กล่าวคือทุกๆคนมีทั้งส่วนดีและเลวเหมือนกันหมด

จากประวัติ บรรหารเป็นนักรับเหมา เป็นพ่อค้าเก่า ทำอะไรแบบล้วงลูก (ถ้าจำไม่ผิด จนได้เป็นผู้ตรวจสอบบัญชี) ตอนปี 35 เข้าร่วมกับพรรคที่สนับสนุนสุจินดาเป็นนายกฯ ซึ่งไม่ผ่านการเลือกตั้ง แต่ตอนปี 38 (ถ้าจำผิดก็ขออภัย) ด้วยความระอากรณีสปก 4-01 ทำให้พรรคเรียกร้องการปฏิรูปการเมืองขึ้น ในตอนนั้นถ้าจำไม่ผิด นายหัวชวนยังเรียกร้องเรื่องคนดีสำคัญกว่าระบบดีอยู่เลย

สรุป ผมคิดว่าบรรหารมีส่วนดีมากกว่าส่วนเสีย ส่วนดีที่บรรหารทำให้ผมนึกอยู่เสมอก็คือ การเป็นผู้แทนจากการเลือกตั้ง!

ขอแสดงความเสียใจต่อบรรหารด้วยครับในฐานะครูที่อยู่สุพรรณฯ ซึ่งเป็นบ้านหลังที่ 4ของผม

(ภาพจากมติชน)