" ปั่นจักรยานไปร้านค้าในหมู่บ้าน...เมื่อครู่...เจอเรื่องราวประทับใจ "
เด็กชายกลุ่มใหญ่...กำลังจะปั่นจักรยานไปที่ไหนสักที่หนึ่งรวมกันได้สักประมาณ 10 - 15 คน เด็กประถมหลายระดับ...
หนึ่งในนั้นยกมือไว้เรา...สวัสดีครับคุณครู
เราก็เลยบอกเด็กๆว่า...ปั่นจักรยานระวังรถ ดูถนนด้วยนะลูก
เสียงซุบซิบตามหลัง ซ้ำแล้วซ้ำเล่าย้ำคำพูดเรา " ระวังด้วยนะลูก" เด็กๆคงแปลกใจ...ว่าทำไมเราถึงพูดแบบนั้น...;)))
จนไปถึงร้านขายไวไฟ...จึงถามยายเจ้าของบ้าน...ว่าเด็กๆมาทำอะไรกันเยอะแยะเชียว...อาบน้ำแต่งตัว ทาแป้ง หล่อเฟี้ยว หน้าตายิ้มแย้มมาเลยแต่ละคน....;)))
ได้ความว่า...วันนี้เป็นงานวันเกิดของหนุ่มน้อยคนหนึ่งในกลุ่ม...
ผู้เป็นแม่รับปากจะจัดงานวันเกิดให้ลูกแบบพอเพียง...
คือมียำชามเบ่อเร่อ กับบ ขนมเค๊ก และน้ำอัดลม แค่นี้ก็เพียงพอแล้วสำหรับเด็กๆ...
จริงๆแล้วลูกชายสุดที่รักของแม่...ขอเป็นไก่ KFC
แม่เลยต้องรีบบอกว่าไม่ไหวหรอกลูก...ขอเป็นยำกับขนมเค๊กก็แล้วกัน...
ซึ่งเจ้าลูกชายก็ยอมรับโดยดี...
วิญญาณครูเข้าสิงนาง
เผอิญเด็กชายเดินออกมาพอดี....เลยเรียกมาคุย....
" บักหล่าอย่าลืมกราบแม่ก่อนนอนเด้อลูก...คนที่เพิ้นให้เฮาเกิดมา...บ่มีพวงมาลัย กะเอาดอกไม้ เทียน ใส่จาน ไปไหว้แม่กะได้เด้อลูก งานวันเกิดมีกะดีครับ เฮาได้แบ่งปันกับหมู่ อย่าลืมไหว้แม่กับบอกฮักแม่เด้อครับ "
หนุ่มน้อยรับคำ...ครับ...พร้อมยกมือไหว้ขอบคุณเราสะอีก...
เด็กหมู่บ้านเราน่ารักใช้ได้เลยนะนิ....
ถ้ารวมกลุ่มเด็กๆเยาวชนในหมู่บ้านได้...ทำประโยชน์ ปลูกฝังสิ่งดีๆ
ความคิดดีๆ พาทำสิ่งดีๆ...น่าจะดีนะ...;))))
เสียดายไม่ได้ถือมือไปด้วย....ไม่ได้ถ่ายภาพแก็งค์จักรยานไว้เป็นที่ระลึกเลย..;))))
“บักหล่าอย่าลืมกราบแม่ก่อนนอนเด้อลูก…คนที่เพิ้นให้เฮาเกิดมา…บ่มีพวงมาลัย กะเอาดอกไม้ เทียน ใส่จาน ไปไหว้แม่กะได้เด้อลูก งานวันเกิดมีกะดีครับ เฮาได้แบ่งปันกับหมู่ อย่าลืมไหว้แม่กับบอกฮักแม่เด้อครับ” … (เพราะมากที่สุดครับ ประโยคนี้)
ขอบคุณค่ะ ^^
ขอบคุณค่ะ ^^