อนุทิน 139509

ตามหาความรัก(2)

เมื่อร่างกายเป็นทุกข์สิ่งที่ยังค้างคาในใจยิ่งบั่นทอนให้โรคลุกลามมากขึ้น สภาพจิตใจที่แย่ลงทำให้ต้องการกำลังใจจากคนที่สำคัญในชีวิตคือมารดาที่จากกันไปนานแสนนาน แม้มารดาจะเคยขอร้องและรับเขาไปอยู่ด้วยกัน แต่เขาก็หนีมาอยู่กับเพื่อน เกือบวินาทีสุดท้ายที่ผู้ป่วยอาจรู้สึกในวันที่พบแม่ วันนี้เขาได้พบแม่ พบคนที่สำคัญที่สุดในชีวิต มารดามาเฝ้าคอยดูแล ป้อนข้าว ป้อนน้ำ เช็ดตัว ชวนพูดคุยอยู่ใกล้ๆตลอดเวลา ทำให้น้ำตาลูกผู้ชายคนนึงไหลพราก จากที่เคยนอนหันหลังให้ก็กลับมาพูดคุยด้วยอาการเศร้าโศก อาลัยอาวรณ์ ขอโทษในสิ่งที่ตัวเองเหลวไหลและไม่เชื่อฟังมารดา ไม่มีแม่คนไหนที่จะทนเห็นความทุกข์เศร้าโศกและทรมานได้ลงคอ อ้อมกอดของมารดาที่แสนอบอุ่น คำปลอบโยนต่างๆนาๆ ภาพที่เห็นทำให้ข้าพเจ้ารู้สึกเหมือนมีอะไรมาจุกที่คอ นี่หรือคือความรักของแม่กำลังใจที่หาซื้อไม่ได้เลย ในคืนนั้นข้าพเจ้าปล่อยให้พวกเขาได้อยู่ด้วยกันโดยไม่ได้ให้กิจกรรมการพยาบาลที่เป็นการรบกวนเวลาพวกเขาเลย และปล่อยให้ผู้ป่วยได้พักผ่อนจนรุ่งเช้า วันนึงผู้ป่วยหายใจเหนื่อยและปวดศีรษะมากขึ้น มีอาการสับสนเป็นบางครั้ง แพทย์พิจารณาส่งตัวไปรับการรักษาต่อที่โรงพยาบาล_______ เพื่อการรักษาที่เหมาะสมต่อไป หลังจากนั้นผู้ป่วยก็ไม่กลับมาที่โรงพยาบาลข้าพเจ้าอีกเลย จากการเยียวยาในครั้งนี้ ทำให้เห็นถึงคุณภาพชีวิตคนๆนึงที่กำลังจะหมดลมหายใจ และนี่คือวาระสุดท้ายของชีวิตที่ได้ขึ้นชื่อว่า "ศักดิ์ศรีของความเป็นมนุษย์"