ในเทศกาลแห่งชีวิต ณ ชาโต เดอ จีมานอม เมืองแห่งมณี ที่ผ่านมา
มีคำหนึ่งผุดขึ้นในใจระหว่างที่ฟังธรรมเทศนาของพระอาจารย์
นั่นคือ คำว่า "เครื่องอยู่"
ผมจำรายละเอียดของธรรมนั้นได้ไม่ชัด ไม่ครบถ้วนนัก
แต่ก็จะพยายามถอดเป็นบันทึกเก็บเอาไว้ก่อนตามความเข้าใจแห่งตน (ซึ่งอาจยังไม่ถูกต้องนัก)
ผมเข้าใจประมาณว่า
ทาน ศีล ภาวนา นั้นเป็นเครื่องอยู่ของใจ
เพราะธรรมชาติของใจนั้น ส่อ ส่าย ไปตามอารมณ์ที่มากระทบ
ทั้งที่เป็นกุศล และอกุศล
เพื่อให้ใจเป็นกุศล ท่านจึงให้มีเครื่องอยู่ คือ ทาน ศีล ภาวนา หนอ
ไม่มีความเห็น