อนุทิน 138594
beeman 吴联乐
เขียนเมื่อวันศุกร์ที่ ๒๑ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๕๗ (อนุทิน๑๕๔-๗)
- หลังเที่ยง (เอาข้าวจากบ้านมาทานที่ห้อง) เกือบบ่ายโมง คุณประดับเดือนโทรมาหา (จากที่โทรไปบอกเจ้าหน้าที่ไว้ให้โทรกลับ) จะเอา "คำตอบ-กระดาษโรตี" ไปให้ดู ให้เตรียมกล้องถ่ายรูปไว้ และจะเอาหนังสือ ครูเพื่อศิษย์ไปให้ด้วย ๑ เล่ม (เล่มแรกปี ๒๕๕๓ ที่ ก๊อปปี้เอาไว้)
- ลงไปข้างล่าง มีครูที่เชียงราย คุยกับรปภ. กำลังคุยกันเรื่องบีแมนพอดี เลยขอให้ถ่ายรูปกับกระดาษคำตอบ แล้วถามชื่อ "ชื่อว่า น.ส.ภารดี กุมารแก้ว" เป็นนิสิตชีววิทยา รหัส ๔๘ (เข้าเรียนปี ๒๕๔๘ และได้เรียนวิชา Apiculture ด้วย
- ถ่ายภาพแล้วก็เดินไปตึกมิ่งขวัญ ระหว่างทางมีคนขับมอเตอร์ไซด์พาไปหอสมุด เป็นเหตุบังเอิญแท้ๆ เจอ "เม่น" เจ้าของกระดาษคำตอบพอดี เลยบันทึกภาพเอาไว้
- ไปถึงตึกมิ่งขวัญ พบท่านอาจารย์ประจักษ์ สายแสง อายุกว่า ๖๕ ปี ยังสอนอยู่สัปดาห์ละ ๒๐ ชั่วโมง เงินเกษียณกับเงินค่าสอนรวมกันเดือนละ ๘ หมื่นบาท แกฟันหน้าหัก แต่ก็ยังงอกได้เล็กน้อย สอนถึงป.เอก เรื่องคติชนวิทยา เป็นเรื่องการตีความจากภายใน เช่น เด็กคนหนึ่งอกหักเพราะรักเขา เป็นเพราะว่าได้รับข้อมูลว่าอกหักเป็นอย่างไร ไปอยู่ใน memory ว่าอาการอย่างนี้เรียกว่า "อกหัก" น๊ะ ถ้าไม่เคยมีคนสอนเรื่องนี้ ใน memory ไม่มี ทุกเรื่ององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ท่านสอนไว้หมดแล้ว
- ไปพบคุณประดับเดือน ให้ถ่ายภาพกับข้อสอบแล้ว และมอบหนังสือ "ครูเพื่อศิษย์" แล้วก็กลับมาที่ทำงาน ก่อนกลับ คุณประดับเดือน ไหว้งามๆ ๑ ครั้ง ที่ช่วยทำงานดีๆ ให้กับนิสิต..
- พบว่า เดินกลับมาที่ถึงทำงาน ตอนบ่าย ๒ โมงครึ่ง
- รวมว่าวันนี้ ก่อน ๕ โมงเย็นเดินไปรวมทั้งสิ้นประมาณ ๓,๕๐๐ ก้าวแล้ว ขาดอีก ๑,๕๐๐ ก้าวจะถึง ๕,๐๐๐ ก้าว คาดว่าเย็นนี้หลังทานข้าว จะไปเดินให้ครบ...๕,๐๐๐ ก้าว วันนี้ทำได้แน่นอน
ความเห็น (2)
ชอบอาจารย์เขียนแบบนี้ครับ มีชีวิตจัง
ขอบคุณ ท่านทิมดาบมาให้กำลังใจ คล้ายๆ บ่นเหมือนกัน แต่ว่ามันภาคภูมิใจนะ ที่นิสิตได้เรียนแบบรู้จริง หรือ Mastery learning เอาข้อสอบไปทำตั้ง ๑๐ กว่าวัน และข้อสอบก็ไม่ใช่ความลับอีกต่อไป
อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก