การสอน ในห้องการดูพระแท้ เมื่อคืน วันที่ 2 มิถุนายน ที่ผ่านมา
********************************
ผมใช้อุปมาเนื้อพระเป็นปูนคอนกรีต ที่คาดว่าทุกคนจะคุ้นเคย
ที่มีช่องว่าง จากพื้นที่ ที่เคยมีน้ำอยู่ เมื่อน้ำระเหยไป จึงเกิดเป็นช่องว่างอยู่ในโครงสร้าง
ช่องว่างและโครงสร้างดังกล่าว ทำให้มี การเคลื่อนที่ ของน้ําและสารละลาย ที่เป็นปูนไบคาร์บอเนต และมีแคลเซียมคาร์บอเนต ปนมาด้วย ในระดับต่ำ จึงทำให้เกิด การสะสมของปูน แคลเซียมไบคาร์บอเนต และแคลเซียมคาร์บอเนต ที่พื้นที่ผิว
การสะสมดังกล่าว ทำให้เกิด พื้นผิวที่ไม่เรียบ จึงเกิดกับภาพความเหี่ยว เป็นลูกคลื่นเล็ก อยู่ในทั้งที่ต่ำ และบนสัน
การสะสมดังกล่าว จะทำให้มีการอุดตัน ของทางไหลของน้ำ และการอุดตันที่เกิดขึ้น ก็จะเกิดแรงดันทำให้มีการปริแยกของเนื้อ หรือ การ ทำให้ช่องว่างเดิมบางช่องขยายใหญ่ขึ้น เนื่องจากการเคลื่อนที่มารวมอยู่ที่เดียว ทำให้เห็นเป็นรูน้ำตา หรือบ่อน้ำพุอย่างชัดเจน ซึ่งจะเกิดในพระที่มีอายุมากตั้งแต่ 50 ถึง 80 ปีขึ้นไป
นี่คือการพัฒนาการ ของเนื้อปูน ผ่านระบบโครงสร้างและของว่าง เมื่อเวลาผ่านไป 1 ปี 5 ปี 10 ปี 20 ปี 80 ปีร้อยปีหรือ 150 ปี ที่จะมี ระดับการเปลี่ยนแปลงแตกต่างกัน และสามารถนำมาพิจารณาอายุของพระได้ตามหลักการดังกล่าว
ในคืนนี้ ผมจะอธิบายต่อในเรื่องของ การพัฒนาการโดยธรรมชาติ ของในเนื้อปูน
และการพัฒนาการที่เกิดจากการใช้งาน ของน้ำมัน ที่ผสมอยู่ในเนื้อปูนเหล่านั้น
โปรดติดตาม ตอนต่อไปครับ
ไม่มีความเห็น