อนุทิน 134650

บทกวี ความตายของดอกลั่นทม

 

เนิ่นนานผลิบานในสายลม

ภู่ผึ้งเฝ้าชมสายลมพริ้วไหว

งามเอยงามยิ่งสิ่งใด

พริ้วไหวในหนึ่งอารมณ์

 

ปั่นป่วนก่อกวนก่อเกิด

ระเหิดหายไปใดสม

ความงาม ความจริงเฝ้าชม

ลั่นทมร่วงหล่นบนดินดูเพิ่มเติม

 

                             วรากรณ์  พูลสวัสดิ์