อนุทิน 132918

แพ้หรือชนะ

   กาลครั้งหนึ่งมีชายคนหนึ่งสอนลูกว่า..เป็นลูกผู้ชายต้องไม่เป็นผู้แพ้หรือไม่ยอมให้ใครเด็ดขาด อะไรจะเกิดขึ้นก็อย่าถอยเดินหน้าให้ถึงที่สุด..เมื่อพ่อได้สอนลูกอย่างนั้นลูกก็ปฏิบัติตาม ไม่ว่าเรื่องอะไรก็ตามคือไม่ยอมแพ้ไม่ถอยให้หน้าไหนเลย..วันเวลาผ่านไป

  วันหนึ่งแม่กำลังป่วยอาการไม่ดีนัก พ่อจึงให้ลูกชายไปซื้อยาจากร้านหมอตี๋ ..และหนทางที่จะไปนั้นต้องเดินผ่านสะพานไม้แคบๆเพียงแผ่นเดียว.เดินไปครึ่งสะพานก็มีชายหนุ่มคนหนึ่งก็กำลังจะข้ามฟากอีกด้านหนึ่ง ถ้าคนหนึ่งหลีกทางก็ต้องตกลงคลองน้ำแน่นอนต่างคนก็ไม่ยอมที่จะถอยยืนเผชิญหน้ากันขวางทางกันอยู่อย่างนั้น จนเวลาล่วงเลยมานาน พ่อของเด็กหนุ่มคนนี้ก็คิดว่าลูกตัวเองไปทำอะไรอยู่..

 จึงได้ตามไปดูเห็นลูกชายตัวเองยืนขวางอยู่ก็พอใจอย่างยิ่ง จึงร้องไปยังลูกว่าดีแล้วลูกเดียวพ่อจะไปยืนแทนกลับบ้านไปก่อน..สุดท้ายเมื่อกลับไปถึงบ้านแม่ที่รอยาจากลูกอยู่ไม่ได้ทานบรรเทาอาการไข้..จึงมีอาการไข้หนักขึ้น..ต้องนำส่งโรงพยาบาลแทน

 วันนี้ถ้าเรารู้ที่จะถอยเพื่อชนะเราก็ควรที่จะถอย การถอยไม่ใช่การแพ้ แต่ทำให้พื้นที่กว้างขึ้น หนทางที่จะอยู่ก็ได้รับความชื่นชมมากขึ้น