อนุทิน 132817
ยายธี
เขียนเมื่อฟ้า..ยังไม่ สาง.....เสียงนกดุเหว่า..ขานเรียกดังเจื้อยแจ้วอยู่ในต้นไม้ข้างห้อง..เงียบไป..เสียงตอบรับ..ได้ยินไกลๆแว่วๆออกไป..เสียงหรีดหริ่งเรไร..ยังดังแว่วเป็นเสียงประกอบ..เสียงยังดังในธรรมชาติ..บ่งบอก..ถึง ความเป็นอยู่ร่วมกัน....(น่าจะเป็นเสียงหนึ่งที่สัมพันธ์กันอยู่ใน..ธรรมชาติ...ที่ไม่ได้ต้องการเรียกร้องอะไร..เพราะเรียกร้องไป..มันก็เป็นอยู่เช่นนั้น.)....เสมือน..คำพูดที่ตกทอดมาให้ยิน..เป็นอุทาหรณ์.....น้ำขึ้นปลากินมด...น้ำรด..มด ก็ กิน ปลา....แถมด้วย...ปลาใหญ่..กิน..ปลาเล็ก........
เหตุ..ที่ตื่น..ขึ้นมา..เป็นโรค"ก้มหน้า..จิ้ม"...เพราะเสียงหมา..ที่..นิสัย..ชอบ.".เห่า.".ไม่เลือกที่...เจ้า..ของเดิมคงอยากให้เปลี่ยน..นิสัย..ชอบ.."เห่า"...มาให้..ป้าวิ..แกไว้...โดยหวังว่า..คงจะเปลี่ยน..สัญชาติหมาให้ได้....
"ท่านคิดว่า"....เราจะเปลี่ยน..สันดาน..หมาที่ชอบเห่า ได้ไหม......ใครมี..คำตอบ...บ้างเอ่ย..........................................
ความเห็น (1)
ขั้นแรกใช้ตะกร้อก่อนคุณยาย เพื่อป้องกันไม่ให้อ้าปาก จะมีเสียงแค่ในลำคอ..คุณยายครับ…