ข้อผิดพลาดของผู้ได้ชื่อว่าเป็นครูอาจารย์คนคือการกล่าวคำดูหมิ่นเหยียดหยามเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน
ดูหมิ่นบิดามารดาของบัณฑิต มหาบัณฑิตด้วยกันและดูถูกภูมิปัญญาไทย ภูมิปัญญาพื้นบ้าน....
อีกทั้งยังดูหมิ่นชาติตระกูลของตนเองโดยปราศจากความคิดและจิตวิญญาณของความเป็นครูบาอาจารย์
การกล่าวดูหมิ่นมนุษย์ด้วยกันว่า"เป็นคนบ้านนอก ความรู้ต่ำ"การกล่าวเช่นนี้นอกจากจะแสดงความไม่รู้แล้ว
ยังลืมตักน้ำใส่กระลาชะโงกดูเงาตนเอง.......
หากสังคมมนุษย์มีบุคคลผู้ขาดสติ ขาดจิตวิญญาณ ความรักต่อเพื่อนมนุษย์ด้วยกันแล้ว
ย่อมไม่ต่างจากสัตว์เดรัญฉานผู้สับสนในเพศอันแท้จริงของตนเอง ....
สิ่งสำคัญคือลืมไปว่าตนเองก็ยังได้ชื่อว่าผู้ไม่รู้ด้วยเต็มไปด้วย กิเลส ตัณหา ราคะ...
ปิดบังดวงตา ดวงใจ
น่าเสียดายจริงๆ......เสียทีที่ได้เกิดมาเป็นครูบาอาจารย์ และได้ชื่อว่าบัณฑิต
ไม่มีความเห็น