อนุทิน 130665
วราภรณ์
เขียนเมื่อ- ในชีวิตของการเป็นครู ฉันไม่เคยพบเ็ห็นเด็กคนไหนที่เงียบ เฉยเมย ไม่มีความสดใสไร้รอยยิ้ม
ซึ่งผิดวิสัยของเด็ก ม.๖ ที่ติดเพื่อนติดพูดคุยเหมือน.....มาำ่ก่อน ฉันพยายามเข้าให้ถึงหลุมดำในชีวิตของเธอ
แต่เธอไม่เคยเปิดโอกาสให้ฉันเข้าถึง แม้แต่พ่อแม่เธอเองก็เป็นทุกข์ไม่น้อยกับเรื่องนี้ - เธอมีปมอะไรในชีวิต ? ฉันจะทะลุทะลวงปมชีวิตเพื่อช่วยเธอได้อย่างไรหนอ ?
เด็กน้อยไยนิ่งเฉย
มิคุ้นเคยความสดใส
รอยยิ้มเธอหายไป
หรือหัวใจเธอร้าวราน
อยากกอดอยากปลอบขวัญ
เพื่อแบ่งปันทุกข์ล่วงผ่าน
ดอกไม้ไม่เบ่งบาน
เกินก้าวข้ามขอบตะวัน
ธรรมทิพย์
๑๖ ตุลาคม ๒๕๕๖
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น