อนุทิน 130528
krutoiting
เขียนเมื่อส่งเพื่อนลงเรือล่องเจ้าพระยา แล้วเราก็ขอจรกลับบ้านเรา
หลังปีใหม่แล้วค่อยเจอกัน รักษาสุขภาพให้แข็งแรงไว้นะเพื่อนรัก
แวะซื้อน้ำขิง งาดำปั้นสิบ น้ำงาดำ และน้ำเต้าหู้ไม่เติมน้ำตาล
ถึงบ้านก็จัดให้มันลงไปอยู่ในถ้วย ส่งให้พ่อบ้าน
แล้วมานั่งจิบน้ำขิงอุ่นๆปล่อยให้ใจล่องลอยย้อนอดีต
คิดถึงความน่ารักของเพื่อนแต่ละชีวิต
นับเป็นเรือชีวิตลำใหญ่ 40 ปี บนเส้นทางการเดินทางของ 100 กว่าชีวิต
ถ้าเขียนเรื่องเล่า กี่สิบปีถึงจะหมดครบทุกคน
อีก 100 กว่าชีวิตไม่ได้เดินทางมาร่วม
ในร้อยกว่าชีวิตเดินทางล่วงหน้าไปเฝ้าพระอินทร์ก็หลายคนแล้ว
ฉันไปไม่ทันงาน แต่เพื่อนๆออกจากงานมารอรับที่ห้างใหญ่ก่อนลงเรือ
เราทานอาหารไปสนทนากันไป แต่ฉันกินเจ เพื่อนกินชอ
เราใช้เวลาเบิกบานหัวใจรำลึกถึงวัยเด็กวัยรุ่น และข้ามวัยทำงานมาที่วัยเตรียมตัวเกษียณบ้างวัยหลังเกษียณบ้าง
ช่วงอายุของพวกเราเพียงแค่หมู่เดียวก็เลี้ยวฉลองการวางงานไปแล้วไม่ต่ำกว่า 5 ครั้ง
เราต่างโชคดีที่ได้เป็นเพื่อนต่างวัยกันเล็กน้อยตั้งแต่ยังเด็ก
และมีกุนซือที่ปรึกษาการทำงานมาตลอดแต่พวกเรามันพวกหัวแข็งไม่ค่อยหาใครต่อให้เป็นเพื่อนก็เห่อะ
ก็ไม่ต้องการเห็นเพื่อนทุกข์ใจ ยุ่งยากใจไง
ในกลุ่มของเราจะมีเพื่อนเกษียณราชการในอีก 7 และ 8 ปีข้างหน้าอีก 2 คน
ไม่ใช่เพราะเขาอ่อน แต่เพราะเขาแก่เรียนได้ดีในวงการที่สามารถต่ออายุราชการได้นานถึง 7 ปี
ลูกถามว่าอาชีพอะไรคะคุณแม่...
อยากบอกลูกว่าเป็นอาชีพที่ลูกเคยบอกว่า"หนูเบื่อการอ่า่นการท่องและการวิเคราะห์ไงจ๊ะ"
คิดถึงเพลงเก่าจัง
"ล่องลอยนาวา ฟ้างามเหลืองอร่ามเรืองรอง แสงจันทร์ส่งล่องตามสายชล พวกเราทุกคนเริงร่า....."
ความเห็น (3)
อ่านแล้วอบอุ่นใจมากนะคะ…
ความรักและสายสัมพันธ์ที่ดีในวัยเรียนก็เติบโตไปตามกาลเวลา
การได้ร่วมกิจกรรมเรียนรู้ และสร้างสรรค์สังคมในอดีต
ก็มีส่วนให้พวกเราผูกพันกันแม้เวลาจะนานแค่ไหนค่ะ
นอกเสียจากตามหากันไม่เจอก็ถือเสียว่าทำบุญกันมาเพียงนั้น