อนุทิน 129544
น้อย น้ำพอง
เขียนเมื่ออากาศมันหนาวววช่วงนี้ฝนตกทุกวันนั่งมองฝนมองความสงบนิ่งต้นไม้...ได้โอกาสอุ่นเครื่องหาเรื่องมาขีดเขียนบันทึก
และแล้วเวลาก็ล่วงเลยมาใกล้ๆจะปลายปีมีสิ่งต่างๆเกิดขึ้นและงานที่จะเดินไปอีกเพียบแต่ก็ดีที่วันนี้ไม่ได้เดินไปอย่างโดดเดี่ยวเพียงสองเราสิ่งที่ทำมาวันนี้มีแนวร่วมกองทัพธรรมผักหวานป่าสร้างป่าเกิดขึ้นมากมาย
*** ของฝากจากกัลยาณมิตรที่นำมาแปะฝากไว้อ่านทีไรก็อุ่นใจยิ้มได้ทุกที ***
สบายดีนะครับคุณน้อยอย่าหักโหมมากมาท่องเว็บบ้าง 
.... ขอบคุณมากครับสำหรับคำตอบ ทั้งภาพและเสียง 
......ผมก็คงทำแนวทางเดียวกับคุณน้อยแนะนำมานั่นแหละครับ.....
ตอนนี้แฟนท้องลูกคนแรกอย่างไม่คาดฝันว่าที่คุณพ่อมือไหม่อาจจะมีกังวลเรื่องค่าใช้จ่ายนิดหน่อย ....... คุยกับแฟนคิดว่าจะตั้งชื่อให้ลูกว่าระหว่างตะขบกับผักหวานจะตั้งว่าอะไรดี ผมบอกว่าตะขบดีไหม แฟนบอกกลัวลูกอายเพื่อน แต่ผมชอบนะ
แต่ ตอนนี้รู้สึกอย่างไม่อายนะครับว่ารู้สึกรักและผูกพันกับต้นตะขบมาก.... ขับรถผ่านไปทางไหนเห็นตะขบก็จะมองตลอดจนสุดสายตา ยิ่งต้นงามๆ
ถ้าเรารู้สึกอย่างนี้กับลูกเราก็คงจะดีไม่น้อยเห็นตะขบก็คิดถึงลูก....
เคยมีคนที่รักตะขบอีกคนนึงนิยามเกี่ยวกับตะขบเอาไว้น่าฟังมากขอคัดลอกเอาบางส่วนมาลงนะครับ
...
"ผมลงตะขบน้อยได้เกือบห้าปีแล้ว เริ่มต้นสูงไม่เกิน 1 ฟุต วันนี้พุ่งขึ้นเติบโตเร็วกว่าไม้ที่ปลูกใกล้เคียงกัน
ฝนตกหนัก น้ำหลาก ลมแรง แสงแดดเผา
ตะขบของผมผ่านมาหมดแล้ว มันตอบสนองต่ออากาศที่แปรปรวน ไม่ทำตัวเป็นไม้อ่อนแอ แต่เติบโตท้าทายไม่หวั่นไหวอะไร
ณ วันนี้ผมเข้าใจแล้วว่าเค้าเป็นต้นไม้ธรรมดาๆ แต่แข็งแกร่งทนทานอย่างน่าอัศจรรย์ ลำต้นกิ่งก้านเรียบง่าย
ผมอาศัยใต้ร่มเงาของตะขบผูกเปลญวน ตั้งแคร่ไม้ไผ่ เป็นมุมพักผ่อนหลบร้อนรับรองเพื่อนสนิทอยู่เสมอ
ลูกตะขบรสหวานชื่นใจ คนกินได้ นกกินดี มากมายชนิดที่ไม่ต้องแก่งแย่งกัน
ผมนึกถึงคำอวยพรที่ใช้กันบ่อยๆ ว่า อยู่ดีกินดี อยู่ดีมีสุข สำหรับผมแล้ว มันถึงใจเท่ากับอวยพรให้ “อยู่อย่างตะขบ”
อยู่อย่างธรรมดา แต่สง่างาม เรียบง่าย เอื้อกับสิ่งรอบกาย
ใบ ร่วงผลร่วงผมกวาดรวมไปตากแดดพอแห้งแล้วเอาไปโรยตามโคนต้นสารพัดข้างเคียง มีหลานตัวเล็กๆมาช่วยก็ให้เค้าเรียนรู้อยู่กับธรรมชาติง่ายๆครับ
ทุกวันนี้มีนก กระรอก กระแต กิ้งก่า มด ไส้เดือนฯลฯ เค้ามาสร้างสังคมเล็กๆ ตั้งวงซิมโฟนีให้ผมฟังสบายๆ
เผลอไผลไม่ได้มองยอดเค้า มีต้นกาฝากดอกม่วงสวยมากๆ ขึ้นแย่งเต็มต้น จะตัดกาฝากก็เสียดายดอกสวยๆ แบบรักพี่เสียดายน้อง
ทุกวันนี้ตะขบหลังบ้านดักเก็บตะวันให้ที่บ้านทุกวันครับ
ในชีวิตผมรักชอบต้นไม้มากมาย แต่ตะขบ คือ ไอดอลหนึ่งเดียวในใจที่อยากเป็นอย่างมันในวันหนึ่ง"..
และ มีคนตอบกลับเขาได้อย่างน่าฟังนะครับว่า "คุณเป็นคนที่มีมุมมองดีจังเลยค่ะ เชื่อเลยค่ะว่าคุณก็คือ ต้นตะขบ นั่นเอง เพราะมีมุมมองอย่างไรแสดงว่าเป็นคนอย่างนั้น บางทีต้นไม้ต้นเดียวกันแต่คนก็ให้ความหมายของมันได้ต่างกัน อยู่ที่จิตใจคนมอง ขอบคุณนะคะสำหรับเรื่องราวดีดี"
...
จบแล้วครับเหมือนนิยายยังไงไม่รู้ คงไม่เวอร์ไปนะครับ ผมเริ่มบ้าเข้าขั้นหรือยังครับ
ความเห็น (2)
สวัสดีค่ะท่านอาจารย์พจนา...ขอบพระคุณที่กรุณาเข้ามาเยี่ยมชมและทักทายค่ะ
จากครั้งแรก(ปีแรกๆ)ที่ชวนคนปลูกต้นตะขบ(ต้นไม้นอกสายตา)มีแต่คนหัวเราะและหาว่าบ้า...แต่วันนี้กาลเวลาพิสูจน์ความจริงที่ความดีของต้นไม้ธรรมดาๆชนิดหนึ่งที่ช่วยอุ้มชูดูแลต้นไม้ในใจคนคือ"ผักหวานป่า"ให้เติบโตได้ดีกว่าไม้ชนิดอื่นๆที่คนส่วนใหญ่เลือก
...ปลูกต้นไม้ต้องตามใจต้นไม้...
***ขอบพระคุณทุกๆท่านสำหรับดอกไม้และกำลังใจค่ะ***