อนุทิน 128555

        ช่วงนี้ชองฟัง "ธรรมะ" จัง ปกติชอบฟัง "เพลง" มา ณ บัดนี้ อะไรก็สู้ตัวเราได้ฟังเสียงของการสวดมนต์ไม่ได้ เพราะทำให้ฉันไม่ต้องไปคิดเรื่องอื่น ๆ ที่ไร้สาระ ได้ยินเสียงสวดมนต์คราวใด "ใจเกิดสุขทุกครั้ง"

        เมื่อเช้าฟังหลวงพ่อเทศน์ บอกว่า "คนเราที่จะยอมหรืออดทนหรือชอบนั่งสมาธิในชาตินี้ได้นั้น...ขึ้นอยู่กับบารมีเก่าด้วย เมื่อมาเกิดในชาตินี้แล้ว บารมีดังกล่าวจึงสะสมและติดตามตัวเรามาให้คิดให้นึกที่จะได้ปฏิบัติธรรมต่อ"...ถ้าจะจริง!!!  เพราะฉันก็รู้สึกเช่นนั้น ฉันชอบเรื่องการนั่งสมาธิ ถึงแม้ฉันจะไม่ได้ฝึกนั่งสมาธิบ่อยครั้ง แต่ฉันฝึกจิตของฉันให้มีสมาธิ ให้จิตอยู่กับตนเอง ไม่คิดฟุ้งเฟ้อในเรื่องที่ไร้สาระ...ฝึกให้จิตมีสมาธิ จึงทำให้ใจของเราเป็นสุข...ไม่โกรธ ไม่โลภ ไม่หลง...ในเวลาทำงานก็มีจิตที่คอยแผ่เมตตาให้กับคนที่อยู่รอบ ๆ ข้าง...ฉันฝึกปฏิบัติเข้าไว้ เผื่อว่าในภพหน้า "การปฏิบัติของฉัน ณ ชาตินี้ จะได้สะสมบุญ บารมีไปยังภพหน้า"