อนุทิน 127942

 ทำงานการ   ไม่ละเลย

            กินข้าวร้อน   นอนตื่นสาย  สบายนัก

         ไม่ตระหนัก   งานพ่อแม่    แลนิ่งเฉย

         ทำอะไร       ไม่เป็น       นะทรามเชย

         ไฉนเลย       งานไม่ทำ    เอาแต่นอน

 

          ตื่นแต่เช้า      เจ้ารีบเร่ง    แรงแข็งขัน

          ขมีขมัน         ทำนั่นนี่      ไม่นิ่งเฉย

          ทำทุกงาน      ทำทุกอย่าง  ไม่ละเลย

          เจ้าทรามเชย  ไม่เพิกเฉย    เลยทุกงาน 

          สมัยเด็กๆ วันใดถ้ารู้สึกขี้เกียจ อยากนอนตื่นสายบ้าง พ่อกับแม่ก็จะคอยเตือนว่า กินข้าวร้อน  นอนสาย (หมายถึงนอนตื่นสาย) พอได้ยินก็ต้องรีบลุกขึ้น ช่วยงานพ่อ แม่ ไม่งั้นจะโดนเอ็ดเอา  ทำให้เคยชินกับการนอนตื่นเช้า

 กลอนบทนี้ เพียงอยากจะเขียน  ก็คงเป็นแบบเปิ่นๆ ตามประสามือใหม่ น่ะ 

                                                                                                                                ศุกร์ ๑๖ สิงหาคม  ๒๕๕๖