อนุทิน 127655

         ในแง่ของการบริหารจัดการความต้องการให้มีความพอเหมาะหรือพอเพียงนั้น...ท่านเจ้าคุณพระพรหมคุณภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต) ปราชญ์แห่งพุทธธรรม ได้ให้แง่คิดทางมุมมองไว้...

             ๑. มองอย่างวัตถุวิสัยหรือมองภายนอก คือ ต้องมีกินมีใช้ มีปัจจัยสี่เพียงพอ ที่เราพูดว่าพอสมควรกับอัตภาพ ซึ่งใกล้เคียงกับคำว่าพึ่งตนเองได้ในทางเศรษฐกิจ

            ๒. ส่วนความหมายด้านจิตวิสัยหรือด้านจิตใจภายใน คือ คนจะมีความรู้สึกเพียงพอไม่เท่ากัน บางคนมีเป็นล้านก็ไม่พอ บางคนมีนิดเดียวก็พอ เป็นการเพียงพอทางจิต"

                        เพราะพอเพียงทางจิตวิสัย...จึงทำให้มีเพียงพอทางวัตถุวิสัย