อนุทิน 127594
Wahoo_KrooKay
เขียนเมื่อณ ห้วงใจแห่งแดนสุดแสนไกล
แสนสุดใจจะไขว่จะคว้าถึง
ณ ห้วงใจแห่งแดนแสนคำนึง
สุดรำพึงรสถ้อย...ร้อยแสนคำ
---------------
ระหว่างทางชีวิตวันนี้..........เดินทางผ่านมาได้ ๑๔,๒๓๕ วัน มีสะดุดไปบ้างระหว่างทางของชีวิต ได้แวะพักข้างทางชมดอกไม้ ฟังนกร้อง นั่งมองดูสายฝน ดูปุยเมฆขาว ๆ กับสีฟ้า ๆ สูดกลิ่นหญ้าเขียว ๆ มีเหมียว ๆ มะหมาพอเคล้าแข้งเคล้าขา และทักทายผู้คนข้างทางบ้าง
คุณค่าระหว่างทางที่ดำเนินไปให้ความหมายกับชีวิต และทำให้เข้าใจว่า....ระหว่างทางของชีวิตที่.....การเดินทางยังไม่สิ้นสุด...ยังไม่ถึงจุดหมาย เราจะพบเรื่องราวมากมายอีกหลาย ๆ อย่าง
๑๖ ปี ที่ทำให้ระหว่างทางของชีวิตได้ดำเนินไปอย่างมีเป้าหมายมากขึ้น และได้พักระลึกถึง.....เวลาดี ๆ
ความคิดถึง.......จึงล่องลอย
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น