อนุทิน 124351


ชีพจรรองเท้า กับเวลาที่หายไป
เขียนเมื่อ

มองเห็นโซ่ล่ามช้าง ช่างเจ็บปวดหัวใจอย่างที่สุด รู้สึกหดหู่ อดสงสารไม่ได้ ผมจมอยู่กับความรู้สึกอย่างนี้เป็นเวลานาน เฝ้ามองถามถึงทุกชีวิตที่เกิดมา ว่าแท้ที่จริงแล้วจะมีสิ่งมีชีวิตใดบ้างที่ยอมถูกจำกัดอิสรภาพของตัวเองอยู่กับบางสิ่งอย่างเต็มใจโดยที่ขัดแข้งใดๆเลย  ทุกชีวิตก็ย่อมต้องชีวิตที่เป็นของตนเองทั้งสิ้นมิใช่หรือ ...


ภาพนี้เป็นเพียงประกอบให้เท่านั้น



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท